4. பன்மொழியாக்கப் படலம்
பேரகத்தியம்
[தொகு]ஆசிரியர்: அகத்தியனார்
[தொகு]உரையாசிரியர்: ச.பவாநந்தம் பிள்ளை அவர்கள்
[தொகு]முதலாவது எழுத்திலக்கணக் காண்டம்
[தொகு]4. பன்மொழியாக்கப் படலம்
[தொகு]அஃதாவது - புணர்ச்சி அறிவிக்குமுன் பல சொற்களின் ஆக்கத்தை உணர்த்தும் படலம்.
129. மொழிந்த வெழுத்தான் மொழிவதே மொழியாம். (01) () மொழிந்த எழுத்தான் மொழிவதே மொழி ஆம்.
- பவாநந்தர் உரை
- இஃது மொழியாமாறு உணர்த்துகின்றது.
- பதவுரை
- மொழிந்த எழுத்தான் = (முன்) சொன்ன எழுத்தினால்,
- மொழிவதே = சொல்லுவதே,
- மொழி ஆம் = சொல்லாகும்.
- பொழிப்புரை
- (முன்) சொன்ன எழுத்துக்களாற் சொல்லுவதே சொல்லாகும்.
130. உயிர்நெட் டெழுத்தே ழோரெழுத் தொருமொழி. (02) () உயிர் நெட்டெழுத்து ஏழ் ஓர் எழுத்து ஒரு மொழி.
- பவாநந்தர் உரை
- இஃது ஓரெழுத்தொருமொழி இவை என்பது உணர்த்துகின்றது.
- பதவுரை
- உயிர் நெட்டெழுத்து ஏழ் = உயிர் நெட்டெழுத்துக்கள் ஏழும்,
- ஓர் எழுத்து ஒரு மொழி = ஓரெழுத்து ஒரு மொழிகளாம்.
- பொழிப்புரை
- உயிர் நெட்டெழுத்துகள் ஏழும் ஓரெழுத்து ஒரு மொழிகளாம்.
உதாரணம்: ஆ, ஈ, ஊ, ஏ, ஓ, ஔ.
- ஆ= பசு, ஈ= ஒரு சிறு பறவை, ஊ = இறைச்சி, ஏ = அம்பு, ஐ = அழகு, ஓ = மதகுநீர் தாங்கும் பலகை, ஔ = சுட்டுப்போலி; இஃது அவ் என்னுஞ் சுட்டுக்கு ஒருபுடை ஒப்புமையான் வருவது.
131. குற்றெழுத் தைந்து மொழிநிறைந் தியலா. (03) () குற்றெழுத்து ஐந்தும் மொழி நிறைந்து இயலா.
- பவாநந்தர் உரை
- இஃது ஓரெழுத்து ஒருமொழி ஆகாதன இவை என்பது உணர்த்துகின்றது.
- பதவுரை
- குற்றெழுத்து ஐந்தும் = உயிர்க் குற்றெழுத்துக்கள் ஐந்தும்,
- மொழி நிறைந்து இயலா = ஓரெழுத்து ஒருமொழிகள் ஆகா.
- பொழிப்புரை
- உயிர்க்குற்றெழுத்துக்கள் ஐந்தும் ஓரெழுத்துஒருமொழிகள் ஆகா.
132. க ச த ந ப ம வ வருக்கமவ் வாறாம். (04) () க ச த ந ப ம வ வருக்கம் அவ்வாறு ஆம்
- பவாநந்தர் உரை
- இஃது ககர முதலாகிய ஏழு வருக்கத்திலும் தனித்தனி அவ்வாறு எழுத்துக்கள் ஓரெழுத்தொருமொழிகள் ஆம் என்பது உணர்த்துகின்றது.
- பதவுரை
- க ச த ந ப ம வ வருக்கம் = ககர முதல் வகரம் இறுதியாக உள்ள இவ்வேழு வருக்கத்திலும்,
- அவ்வாறு ஆம் = தனித்தனி அவ்வாறு எழுத்துக்கள் ஓரெழுத்து ஒருமொழிகள் ஆகும்.
- பொழிப்புரை
- ககர முதல் வகரம் இறுதியாகவுள்ள இவ்வேழு வருக்கத்திலும் தனித்தனி அவ்வாறெழுத்துக்கள் ஓரெழுத்தொரு மொழிகள் ஆகும்.
| உதாரணம்: | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| கா = சோலை | கு = பூமி | கூ = கூவென்னேவல் | கை = ஓர் அவயவம் | கோ = அரசன் | கௌ =கௌவென்னேவல். | |
| சா = சாவென் ஏவல் | சீ = சீயென் ஏவல் | சு = நன்மை | சே= எருது | சை = இகழ்ச்சிக் குறிப்பு | சோ = அரண் | |
| தா = கொடுவென் ஏவல் | தீ = நெருப்பு | து = துவ்வென் ஏவல்/ உண் | தூ = பரிசுத்தம் | தே = தெய்வம் | தை= தெய்வம் | |
| நா = நாக்கு | நீ = நீயென் ஏவல் | நே = அன்பு | நை = நையென் ஏவல் | நொ = துன்பப் படு | நோ = துன்பம் | |
| பா = பாடல் | பீ = மலம் | பூ = மலர் | பே = நுரை | பை = பாம்பின் படம் | போ = போவேன் ஏவல் | |
| மா = ஓர் மரம் | மீ = மேலிடம் | மூ = மூவென் ஏவல் | மே = அன்பு | மை = மேகம் | மோ = மோவென் ஏவல் | |
| வா = வாவென் ஏவல் | வி = அதிகம், இன்மை முதலியவற்றை உணர்த்தும் ஓர் உபசர்க்கம் | வீ = மலர் | வே = வேவென் ஏவல் | வை = கூர்மை | வௌ = வௌவென் ஏவல் |
133. மொழியே, () மொழியே,
- பெயர்வினை யிடையுரி நான்கென மொழிப. (05) () பெயர் வினை இடை உரி நான்கு என மொழிப.
- பவாநந்தர் உரை
- இஃது மொழிகள் நால்வகையாம் என்பது உணர்த்துகின்றது
- பதவுரை
- மொழி = மொழிகள்,
- பெயர் = பெயர்ச்சொல்லும்,
- வினை = வினைச்சொல்லும்,
- இடை = இடைச்சொல்லும்,
- உரி = உரிச்சொல்லும் ஆக,
- நான்கு என மொழிப = நான்குவகை என்று சொல்லுவர் புலவர்.
- பொழிப்புரை
- மொழிகள் பெயர்ச்சொல்லும், வினைச்சொல்லும், இடைச்சொல்லும், உரிச்சொல்லும் ஆக நான்குவகை என்றுசொல்லுவர் புலவர்.
- மொழிப என்னும் வினைக்கு வினைமுதல் வருவித்து உரைக்கப்பட்டது.
134. பொருளிடங் காலஞ் சினைகுணந் தொழிற்பெயர். (06) () பொருள் இடம் காலம் சினை குணம் தொழில் பெயர்.
- பவாநந்தர் உரை
- இஃது பெயர்ச்சொற்கள் இன்னவென்பது உணர்த்துகின்றது
- பதவுரை
- பொருள் = பொருளும்,
- இடம் = இடமும்,
- காலம் = காலமும்,
- சினை = சினையும்,
- குணம் = குணமும்,
- தொழில் = தொழிலும் (ஆகிய இவ்வாறும்),
- பெயர் = பெயர்ச்சொற்களாம்.
- பொழிப்புரை
- பொருளும் இடமும் காலமும் சினையும் குணமும் தொழிலும் (ஆகிய இவ்வாறும்) பெயர்ச்சொற்களாம்.
135. வினைபல நிகழினும் வினைச்சொ லென்க. (07) () வினை பல நிகழினும் வினைச் சொல் என்க
- பவாநந்தர் உரை
- இஃது வினைச்சொல்லாமாறு உணர்த்துகின்றது.
- பதவுரை
- வினை = வினைகள்,
- பல நிகழினும் = பலவாக நடப்பினும், (அவை யாவும்),
- வினைச்சொல் என்க = வினைச்சொல்லேயென்று சொல்லுக.
- பொழிப்புரை
- வினைகள் பலவாக நடப்பினும் அவை யாவும் வினைச்சொல்லே யென்று சொல்லுக.
136. பெயர்வினை யிடத்துப் பிறப்ப திடைச்சொலே. (08) ()பெயர் வினை இடத்துப் பிறப்பது இடைச் சொலே.
- பவாநந்தர் உரை
- இஃது இடைச்சொல்லாமாறு உணர்த்துகின்றது.
- பதவுரை
- பெயர் வினை இடத்துப் பிறப்பது = பெயரினிடமாகவும் வினையினிடமாகவும் பிறப்பது,
- இடைச்சொல் = இடைச்சொல்லாகும்.
- பொழிப்புரை
- பெயரினிடமாகவும், வினையினிடமாகவும் பிறப்பது இடைச்சொல்லாகும்.
137. பெயர்வினைக் குணங்களைப் பெருக்குவ துரிச்சொலே. (09) () பெர் வினைக் குணங்களைப் பெருக்குவது உரிச்சொல் ஏ.
- பவாநந்தர் உரை
- இஃது உரிச்சொல்லாமாறு உணர்த்துகின்றது
- பதவுரை
- பெயர் வினைக் குணங்களை = பெயரின் குணங்களையும் வினையின் குணங்களையும்,
- பெருக்குவது = விளக்கிச் சொல்வது,
- உரிச்சொல் = உரிச்சொல்லாம்.
- பொழிப்புரை
- பெயரின் குணங்களையும் வினையின் குணங்களையும் விளக்கிச் சொல்வது உரிச்சொல்லாம்.
138. பெயரிரு திணையைம் பான்மூ விடம்பெறும். (10) () பெயர் இரு திணை ஐம்பால் மூ இடம் பெறும்.
- பவாநந்தர் உரை
- இஃது பெயர்ச்சொல்லானது இருதிணை ஐம்பால் மூவிடங்களைப் பெறும் என்பது உணர்த்துகின்றது.
- பதவுரை
- பெயர் = பெயர்ச்சொற்கள்,
- இருதிணை = இருதிணையையும்,
- ஐம்பால் = ஐம்பாலினையும்,
- மூவிடம் = மூன்றிடத்தையும்,
- பெறும் = பெற்று நடக்கும்.
- பொழிப்புரை
- பெயர்ச்சொற்கள் இருதிணையையும், ஐம்பாலினையும், மூன்றிடத்தையும் பெற்று நடக்கும்.
- இருதிணை - உயர்திணை, அஃறிணை என்பன. இவற்றுள் மக்கள் தேவர் நரகர்களை உணர்த்துவது உயர்திணை; விலங்கு முதலிய உயிருள்ளனவும் கல் முதலிய உயிரில்லனவுமாகிய பொருள்களை உணர்த்துவது அஃறிணை.
- ஐம்பாலாவன: உயர்திணை - ஆண்பால் பெண்பால் பலர்பால்களும், அஃறிணை - ஒன்றன்பால் பலவின்பால்களுமாம்.
- மூவிடமாவன - தன்மையிடம் முன்னிலையிடம் படர்க்கையிடம் என்பனவாம்.
139. தனிமொழி யிணைமொழி துணைமொழி பொதுமொழி () தனி மொழி இணை மொழி துணை மொழி பொது மொழி
- கணமொழி தணமொழி கலப்புறு மொழியேழ். (11) ()கண மொழி தண மொழி கலப்பு உறு மொழி ஏழ்
- பவாநந்தர் உரை
- இஃது மொழிவகையினை உணர்த்துகின்றது
- பதவுரை
- தனிமொழி = தனிமொழி எனவும்,
- இணை மொழி = இணைமொழி எனவும்,
- துணை மொழி = துணைமொழி எனவும்,
- பொது மொழி = பொதுமொழி எனவும்,
- கண மொழி = கணமொழி எனவும்,
- கலப்புறு மொழி = கலப்புறுமொழி எனவும்,
- ஏழ் = (மொழியானது) ஏழுவகையினை உடையதாம்.
- பொழிப்புரை
- தனிமொழி, இணைமொழி, துணைமொழி, பொதுமொழி, கணமொழி, கலப்புறுமொழி என (மொழியானது) ஏழுவகையினை உடையதாம்.
- கலம், நீர் என்பன தனிமொழி.
- தேரன், ஊரன் என்பன இணைமொழி.
- மூவர் வந்தார், வேந்தர் வந்தார் என்பன துணைமொழி.
- தங்கை, வேங்கை என்பன பொதுமொழி.
- முனிவர், தேவர் என்பன கணமொழி.
- இந்திரன், சந்திரன் என்பன தணமொழி.
- ஆண், பெண் என்பன கலப்புறுமொழி.
- இவை முறையே, பிரிக்கப்படாமலும், பிரிக்கப்பட்டும், தொடர்ந்து வந்தும், இருபொருள் கொண்டும், பன்மையைக் காட்டியும், ஒருமையைக் காட்டியும், இருதிணையிலும் கலந்து வந்தும் இப்பெயர் பெற்றன.
140. மொழியே, () மொழியே,
- ஓரெழுத் தாதியா வொன்பதெழுத் தந்தமாம். (12) () ஓர் எழுத்து ஆதியா ஒன்பது எழுத்து அந்தம் ஆம்.
- பவாநந்தர் உரை
- இஃது மொழிகளின் எழுத்து வரையறை உணர்த்துகின்றது.
- பதவுரை
- மொழி = மொழிகள்,
- ஓர் எழுத்து ஆதியா = ஓரெழுத்து முதலாக,
- ஒன்பது எழுத்து அந்தம் = ஒன்பதெழுத்து முடிவாக,
- ஆம் = வரும்.
- பொழிப்புரை
- மொழிகள் ஓரெழுத்து முதலாக ஒன்பதெழுத்து முடிவாக வரும்.
- இம்மொழிகளுள், பகாப்பதங்கள் இரண்டெழுத்து முதலாக ஏழெழுத்து ஈறாகவும், பகுபதங்கள் இரண்டெழுத்து முதலாக ஒன்பதெழுத்து ஈறாகவும் வரும்.
உதாரணம்: அணி, கலம், பொருப்பு, அருப்பம், குங்கிலியம், உத்திரட்டாதி - இவை பகாப்பதங்கள்.
- கூனி, கூனன், குழையன், பொருப்பன், அம்பலவன், அரங்கத்தான், உத்திராடத்தான், உத்திரட்டாதியான் - இவை பகுபதங்கள்.
பேரகத்தியம் எழுத்திலக்கணக் காண்டம் நான்காவது பன்மொழியாக்கப் படலம் முற்றிற்று
பார்க்க
[தொகு]
[[]]