73
“படித்துக்காட் டுங்கால், பண்புப்
பாத்திரம் பார்ப்ப தொப்ப
அடுத்துக்காட் டும்ப ளிங்காய்
அகம்புற மாய்ந்த மைத்து
முடித்தும்காட் டும்வி தத்தில்
முறையாக முளுமை யாக்கும்
எடுத்துக்காட் டிலக்கி யங்கண்
டில்லறம் புனைதற்” கென்றள்.
“கண்ணுண்டு களிக்க வாய்த்த
கவின்மிகு மயிலே ! காதும்
பண்ணுண்டு களிக்க வாய்த்த
பைந்தமிழ் காவி யங்கள்
மண்ணுண்டு களிக்க வாய்த்த
மாந்தர்க்குப் பலவுண் டேனும்,
‘எண்ணுண்டு களிக்க வாய்த்த
இலக்கிய’ மெனவொன் றுண்டே!
“‘ஓவிய’ மாயென் னுள்ளத்
துறைகின்ற தேவீ! ஓதும்
காவிய மியற்றிக் கண்முன்
காட்டிக்கற் பிப்பேன்; நீ,யென்
னவியு மகலா முன்னுன்
அகமது மலர்ந்து மற்றிப்
பாவியை யணைத்து முத்தம்
பரிசொன்றீ வாயோ?” என்றேன்.
“ஒன்றல்ல; இரண்டு மல்ல;
ஒருநூறு முத்த மீவேன்!
இன்றல்ல; நாளைக் கல்ல;
இயல்பாக மணந்து கொண்டு
நன்றல்ல தில்லா நீரென்
நாயக ன்ன அன்றே !”
என்றல்லி விளம்ப,— “அன்றே
இலக்கியம் கிளம்பு”’ மென்றேன்.
