பதிற்றுப்பத்து/எட்டாம் பத்து
(பதிற்றுப்பத்து எட்டாம்பத்து இலிருந்து வழிமாற்றப்பட்டது)
பாடப்பட்டோன்: பெருஞ்சேரல் இரும்பொறை
பாடியவர்: அரிசில்கிழார்
பாட்டு - 71
[தொகு]- அறாஅ யாணர் அகன்கண் செறுவின்
- அருவி ஆம்பல் நெய்தலொடு அரிந்து
- செறுவினை மகளிர் மலிந்த வெக்கைப்
- பரூஉப்பக(டு) உதிர்த்த மென்செந் நெல்லின்
- 5 அம்பண அளவை உறைகுவித் தாங்குக்
- கடுந்தே(று) உறுகிளை மொசிந்தன துஞ்சும்
- செழுங்கூடு கிளைத்த இளம்துணை மகாரின்
- அலந்தனர் பெருமநின் உடற்றி யோரே
- ஊர்எரி கவர உருத்(து)எழுந்(து) உரைஇப்
- 10 போர்சுடு கமழ்புகை மாதிரம் மறைப்ப
- மதில்வாய்த், தோன்றல் ஈயாது தம்பழி ஊக்குநர்
- குண்டுகண் அகழிய குறுந்தாள் ஞாயில்
- ஆர்எயல் தோட்டி வெளவினை ஏறொடு
- கன்(று)உடை ஆயம் தாணஇப் புகல்சிறந்து
- 15 புலவுவில் இளையர் அங்கை விடுப்ப
- மத்துக்கயி(று) ஆடா வைகல்பொழுது நினையூஉ
- ஆன்பயம் வாழ்நர் கழுவுள் தலைமடங்கப்
- பதிபாழ் ஆகா வேறுபுலம் படர்ந்து
- விருந்தின் வாழ்க்கையொடு பெருந்திரு அற்றென
- 20 அரும்சமத்(து) அருநிலை தாங்கிய புகர்நுதல்
- பெரும்களிற்(று) யானையொ(டு) அரும்கலம் தராஅர்
- மெய்பனி கூரா அணங்(கு)எனப் பராவலின்
- பலிகொண்டு பெயரும் பாசம் போலத்
- திறைகொண்டு பெயர்தி வாழ்கநின் ஊழி
- 25 உரவரும் மடவரும் அறிவுதெரிந்(து) எண்ணி
- அறிந்தனை அருளாய் ஆயின்
- யார்இவண் நெடுந்தகை வாழு மோரே. (71)
- பெயர்: குறுந்தாள் ஞாயில்
- துறை: செந்துறைப் பாடாண்பாட்டு
- வண்ணம்: ஒழுகு வண்ணமும் சொற்சீர்வண்ணமும்
- தூக்கு: செந்தூக்கு
பாட்டு - 72
[தொகு]- இகல்பெரு மையின் படைகோள் அஞ்சார்
- சூழாது துணிதல் அல்லது வறி(து)உடன்
- காவல் எதிரார் கறுத்தோர் நாடுநின்
- முன்திணை முதல்வர்க்(கு) ஓம்பினர் உறைந்து
- 5 மன்பதை காப்ப அறிவுவலி உறுத்து
- நன்(று)அறி உள்ளத்துச் சான்றோர் அன்னநின்
- பண்புநன்(கு) அறியார் மடம்பெரு மையின்
- துஞ்சல் உறூஉம் பகல்புகு மாலை
- நிலம்பொறை ஒராஅநீர் ஞெமரவந்(து) ஈண்டி
- 10 உரவுத்திரை கடுகிய உருத்(து)எழு வெள்ளம்
- வரையா மாதிரத்(து) இருள்சேர்பு பரந்து
- ஞாயிறு பட்ட அகன்றுவரு கூட்டத்(து)
- அஞ்சாறு புரையும் நின்தொழில் ஒழித்துப்
- பொங்கு பிசிர்நுடக்கிய செஞ்சுடர் நிகழ்வின்
- 15 மடங்கல் தீயிஅ அனையை
- சினம்கெழு குருசில்நின் உடற்றிசி னோர்க்கே. (72)
- பெயர்: உருத்(து)எழு வெள்ளம்
- துறை: செந்துறைப் பாடாண்பாட்டு
- வண்ணம்: ஒழுகு வண்ணம்
- தூக்கு: செந்தூக்கு
பாட்டு - 73
[தொகு]- உரவோர் எண்ணினும் மடவோர் எண்ணினும்
- பிறர்க்குநீ வாயின் அல்லது நினக்குப்
- பிறர்உவமம் ஆகா ஒருபெரு வேந்தே
- மருதம் சான்ற மலர்தலை விளைவயல்
- 5 செய்யுள் நாரை ஒய்யும் மகளிர்
- இரவும் பகலும் பாசிழை களையார்
- குறும்பல் யாணர்க் குரவை அயரும்
- காவிரி மண்டிய சேய்விரி வனப்பிற்
- புகாஅர்ச் செல்வ! பூழியர் மெய்ம்மறை!
- 10 கழைவிரிந்(து) எழுதரும் மழைதவழ் நெடுங்கோட்டுக்
- கொல்லிப் பொருந! கொடித்தேர்ப் பொறைய!நின்
- வளனும் ஆண்மையும் கைவண் மையும்
- மாந்தர் அள(வு)இறந் தனஎனப் பல்நாள்
- யான்சென்(று) உரைப்பவும் தேறார் பிறரும்
- 15 சான்றோர் உரைப்பத் தெளிகுவர் கொல்லென
- ஆங்குமதி மருளக் காண்குவல்
- யாங்(கு)உரைப் பேன்என வருந்துவல் யானே. (73)
- பெயர்: நிறந்திகழ் பாசிழை
- துறை: செந்துறைப் பாடாண்பாட்டு
- வண்ணம்: ஒழுகு வண்ணம்
- தூக்கு: செந்தூக்கு
பாட்டு - 74
[தொகு]- கேள்வி கேட்டுப் படிவம் ஒடியாது
- வேள்வி வேட்டனை உயர்ந்தோர் உவப்பச்
- சாய்அறல் கடுக்கும் தாழ்இரும் கூந்தல்
- வேறுபடு திருவின் நின்வழி வாழியர்
- 5 கொடுமணம் பட்ட வினைமாண் அருங்கலம்
- பந்தர்ப் பயந்த பலர்புகழ் முத்தம்
- வரைஅகம் நண்ணிக் குறும்பொறை நாடித்
- தெரியுநர் கொண்ட சிர(று)உடைப் பைம்பொறிக்
- கவைமரம் கடுக்கும் கவலைய மருப்பின்
- 10 புள்ளி இரலைத் தோல்ஊன் உதிர்த்துத்
- தீதுகளைந்(து) எஞ்சிய திகழ்விடு பாண்டில்
- பருதி போகிய புடைகிளை கட்டி
- எஃ(கு)உடை இரும்பின் உள்அமைத்து வல்லோன்
- சூடுநிலை உற்றுச் சுடர்விடு தோற்றம்
- 15 விசும்(பு)ஆடு மரபின் பருந்(து)ஊ(று) அளப்ப
- நலம்பெறு திருமணி கூட்டு நல்தோள்
- ஒடுங்(கு)ஈர் ஓதி ஒள்நுதல் கருவில்
- எண்இயல் முற்றி ஈர்அறிவு புரிந்து
- சால்பும் செம்மையும் உளப்படப் பிறவும்
- 20 காவற்(கு) அமைந்த அரசுதுறை போகிய
- வீறுசால் புதல்வன் பெற்றனை இவணர்க்(கு)
- அருங்கடன் இறுத்த செருப்புகல் முன்ப
- அன்னவை மருண்டனென் அல்லேன் நின்வயின்
- முழு(து)உணர்ந்(து) ஒழுக்கும் நரைமூ தாளனை
- 25 வண்மையும் மாண்பும் வளனும் எச்சமும்
- தெய்வமும் யாவதும் தவம்உடை யோர்க்கென
- வேறுபடு நனம்தலைப் பெயரக்
- கூறினை பெருமநின் படிமை யானே. (74)
- பெயர்: நலம்பெறு திருமணி
- துறை: செந்துறைப் பாடாண்பாட்டு
- வண்ணம்: ஒழுகு வண்ணம்
- தூக்கு: செந்தூக்கு
பாட்டு - 75
[தொகு]- இரும்புலி கொன்று பெரும்களி(று) அடூஉம்
- அரும்பொறி வயமான் அனையை பல்வேல்
- பொலந்தார் யானை இயல்தேர்ப் பொறைய
- வேந்தரும் வேளிரும் பிறரும் கீழ்ப்பணிந்து
- 5 நின்வழிப் படாஅர் ஆயின் நெல்மிக்(கு)
- அறைஉறு கரும்பின் தீம்சேற்(று) யாணர்
- வருநர் வரையா வளம்வீங்(கு) இருக்கை
- வன்புலம் தழீஇ மென்பால் தோறும்
- அரும்பறை வினைஞர் புல்இகல் படுத்துக்
- 10 கள்உடை நியமத்(து) ஒள்விலை கொடுக்கும்
- வெள்வர(கு) உழுத கொள்உடைக் கரம்பைச்
- செந்நெல் வல்சி அறியார் தத்தம்
- பாடல் சான்ற வைப்பின்
- நா(டு)உடன் ஆடல் யாவண(து) அவர்க்கே. (75)
- பெயர்: தீம்சேற்று யாணர்
- துறை: செந்துறைப் பாடாண்பாட்டு
- வண்ணம்: ஒழுகு வண்ணம்
- தூக்கு: செந்தூக்கு
பாட்டு - 76
[தொகு]- களி(று)உடைப் பெரும்சமம் ததைய எஃ(கு)உயர்த்(து)
- ஒளிறுவாள் மன்னர் துதைநிலை கொன்று
- முரசுகடிப்(பு) அடைய அரும்துறை போகிப்
- பெரும்கடல் நீந்திய மரம்வலி உறுக்கும்
- 5 பண்ணிய விலைஞர் போலப் புண்ஒரீஇப்
- பெரும்கைத் தொழுதியின் வன்துயர் கழிப்பி
- இரந்தோர் வாழ நல்கி இரப்போர்க்(கு)
- ஈதல் தண்டா மாசித(று) இருக்கை
- கண்டனென் செல்கு வந்தனென் கால்கொண்டு
- 10 கருவி வானம் தண்தளி சொரிந்தெனப்
- பல்விதை உழவின் சில்ஏ ராளர்
- பனித்துறைப் பகன்றைப் பாங்(கு)உடைத் தெரியல்
- கழு(வு)உறு கலிங்கம் கடுப்பச் சூடி
- இலங்குகதிர்த் திருமணி பெறூஉம்
- 15 அகன்கண் வைப்பின் நாடுகிழ வோயே. (76)
- பெயர்: மாசித(று) இருக்கை
- துறை: செந்துறைப் பாடாண்பாட்டு
- வண்ணம்: ஒழுகு வண்ணம்
- தூக்கு: செந்தூக்கு
பாட்டு - 77
[தொகு]- எனைப்பெரும் படையனோ சினப்போர்ப் பொறையன்
- எனறனிர் ஆயின் ஆறுசெல் வம்பலீர்
- மன்பதை பெயர அரசுகளத்(து) ஒழியக்
- கொன்றுதோள் ஓச்சிய வென்(று)ஆடு துணங்கை
- 5 மீபிணத்(து) உருண்ட தேயா ஆழியின்
- பண்அமை தேரும் மாவும் மாக்களும்
- எண்ணற்(கு) அருமையின் எண்ணின்றோ இலனே
- கந்துகோள் ஈயாது காழ்பல முருக்கி
- உகக்கும் பருந்தின் நிலத்துநிழல் சாடிச்
- 10 சேண்பரல் முரம்பின் ஈர்ம்படைக் கொங்கர்
- ஆபரந் தன்ன செலவின்பல்
- யானை காண்பல்அவன் தானை யானே. (77)
- பெயர்: வென்(று)ஆடு துணங்கை
- துறை: உழிஞை அரவம்
- வண்ணம்: ஒழுகு வண்ணம்
- தூக்கு: செந்தூக்கு
பாட்டு - 78
[தொகு]- வலம்படு முரசின் இலங்குவன விழூஉம்
- அவ்வெள் அருவி உவ்வரை அதுவே
- சில்வளை விறலி செல்குவை ஆயின்
- வள்இதழ்த் தாமரை நெய்தலொ(டு) அரிந்து
- 5 மெல்இயல் மகளிர் ஒய்குவனர் இயலிக்
- கிளிகடி மேவலர் புறவுதொறும் நுவலப்
- பல்பயம் நிலைஇய கட(று)உடை வைப்பின்
- வெல்போர் ஆடவர் மறம்புரிந்து காக்கும்
- வில்பயில் இறும்பின் தகடூர் நூறி
- 10 பேஎ மன்ற பிறழநோக் கியவர்
- ஓ(டு)உறு கடுமுரண் துமியச் சென்று
- வெம்முனை தபுத்த காலைத் தம்நாட்(டு)
- யாடுபரந் தன்ன மாவின்
- ஆபரந் தன்ன யானையோன் குன்றே. (78)
- பெயர்: பிறழநோக்கியவர்
- துறை: விறலியாற்றுப்படை
- வண்ணம்: ஒழுகு வண்ணம்
- தூக்கு: செந்தூக்கு
பாட்டு - 79
[தொகு]- உயிர்போற் றலையே செருவத் தானே
- கொடைபோற் றலையே இரவலர் நடுவண்
- பெரியோர்ப் பேணிச் சிறியோரை அளித்தி
- நின்வயின் பிரிந்த நல்இசை கனவினும்
- 5 பிறர்நசை அறியா வயங்குசெந் நாவின்
- படியோர்த் தேய்த்த ஆண்மைத் தொடியோர்
- தோளிடைக் குழைந்த கோதை மார்ப
- அனைய அளப்(ப)அருங் குரையை அதனால்
- நின்னொடு வாரார் தம்நிலத்(து) ஒழிந்து
- 10 கொல்களிற்(று) யானை எருத்தம் புல்லென
- வில்குலை அறுத்துக் கோலின் வாரா
- வெல்போர் வேந்தர் முரசுகண் போழ்ந்(து)அவர்
- அர(சு)உவா அழைப்பக் கோ(டு)அறுத்(து) இயற்றிய
- அணங்(கு)உடை மரபின் கட்டில்மேல் இருந்து
- 15 தும்பை சான்ற மெய்தயங்(கு) உயக்கத்து
- நிறம்படு குருதி புறம்படின் அல்லது
- மடைஎதிர் கொள்ளா அஞ்சுவரு மரபின்
- கடவுள் அயிரையின் நிலைஇக்
- கேடில ஆக பெரும்நின் புகழே. (79)
- பெயர்: நிறம்படு குருதி
- துறை: செந்துறைப்பாடாண்பாட்டு
- வண்ணம்: ஒழுகு வண்ணம்
- தூக்கு: செந்தூக்கு
பாட்டு - 80
[தொகு]- வான்மருப்பின் களிற்றுயானை
- மாமலையில் கணண்கொண்(டு)அவர்
- எடுத்(து)எறிந்த விறல்முரசம்
- கார்மழையின் கடிதுமுழங்கச்
- 5 சாந்துபுலர்ந்த வியல்மார்பிற்
- தொடிசுடர்வரும் வலிமுன்கைப்
- புண்உடை எறுழ்த்தோள் புடையல்அம் கழல்கால்
- பிறக்(கு)அடி ஒதுங்காப் பூட்கை ஒள்வாள்
- ஒடிவல் தெவ்வர் எதிர்நின்(று) உரைஇ
- 10 இடுக திறையே புர(வு)எதிர்ந் தோற்(கு)என
- அம்(பு)உடை வலத்தர் உயர்ந்தோர் பரவ
- அனையை ஆகல் மாறே பகைவர்
- கால்கிளர்ந் தன்ன கதழ்பரிப் புரவிக்
- கடும்பரி நெடுந்தேர் மீமிசை நுடங்குகொடி
- 15 புலவரைத் தோன்றல் யாவது சினப்போர்
- நிலவரை நிறீஇய நல்லிசைத்
- தொலையாக் கற்பநின் தெம்முனை யானே. (80)
- பெயர்: புண்உடை எறுழ்த்தோள்
- துறை: வஞ்சித்துறைப்பாடாண்பாட்டு
- வண்ணம்: ஒழுகு வண்ணம்
- தூக்கு: செந்தூக்கும் வஞ்சித்தூக்கும்
பதிகம்
[தொகு]- பொய்இல் செல்வக் கடுங்கோ வுக்கு
- வேளாவிக் கோமான் பதுமன் தேவிஈன்றமகன்
- கொல்லிக் கூற்றத்து நீர்கூர் மீமிசைப்
- பல்வேல் தானை அதிக மானோ(டு)
- 5 இருபெரு வேந்தரையும் உடன்நிலை வென்று
- முரசும் குடையும் கலனும்கொண்(டு)
- உரைசால் சிறப்பின் அடுகளம் வேட்டுத்
- துகள்தீர் மகளிர் இரங்கத் துப்(பு)அறுத்துத்
- தகடூர் எறிந்து நொச்சிதந்(து) எய்திய
- 10 அருந்திறல் ஒள்இசைப் பெருஞ்சேரல் இரும்பொறையை
- மறுஇல் வாய்மொழி அரிசில்கிழார்
- பாடினார் பத்துப்பாட்டு.
- அவைதாம்: குறுந்தண்ஞாயில், உருத்தெழு வெள்ளம், நிறந்திகழ் பாசிழை,
- நலம்பெறு திருமணி, தீஞ்சேற்றியாணர், மாசிதறிருக்கை, வென்றாடு துணங்கை,
- பிறழநோக்கியவர், நிறம்படுகுருதி, புண்ணுடை யெறுழ்த்தோள். இவை பாட்டின் பதிகம்.
- பாடிப்பெற்ற பரிசில்: தானும் கோயிலாளும் புறம்போந்து நின்று கோயிலுள்ள
- எல்லாம் கொண்மின் என்று காணம் ஒன்பது நூறாயிரத்தோடு அரசுகட்டில் கொடுப்ப
- அவர் யான் இரப்ப இதனை ஆள்க என்று அமைச்சுப் பூண்டார்.