1. நாமகள் இலம்பகம்- பாடல் 351-375
சீவகசிந்தாமணிக் காப்பியம்[தொகு]
1. நாமகள் இலம்பகம்[தொகு]
(சூழ்கதிர்)[தொகு]
- சூழ்கதிர் மதிய மன்ன சுடர்மணிப் பூணி னானும்
- வீழ்தரு கதியி னீங்கி விளங்குபொன் னுலகத் துய்க்கு
- மூழ்வினை துரத்த லானு முணர்வுசென் றெறித்த லானு
- மாழ்கடற் புணையி னன்ன வறிவரன் சரண டைந்தான். (351) ( )
(காட்சிநன்)[தொகு]
- காட்சிநன் னிலையின் ஞானக் கதிர்மணிக் கதவு சேர்த்திப்
- பூட்சிசா லொழுக்க மென்னும் வயிரத்தாழ் கொளுவிப் பொல்லா
- மாட்சியில் கதிக ளெல்லா மடைத்தபின் வரம்பி லின்பத்
- தாட்சியி லுலக மேறத் திறந்தன னலர்ந்த தாரான். (352) ( )
(நல்லறத்)[தொகு]
- நல்லறத் திறைவ னாகி நால்வகைச் சரண மெய்தித்
- தொல்லறக் கிழமை பூண்ட தொடுகழற் காலி னாற்குப்
- புல்லற நெறிக்க ணின்று பொருள்வயிற் பிழைத்த வாறு
- மில்லறத் தியல்பு மெல்லா மிருளறக் கூறி யிட்டான். (353) ( )
(எரிமுயங்)[தொகு]
- எரிமுயங் கிலங்கு வைவே லிளையவர் குழாத்தி னீங்கித்
- திருமுயங் கலங்கன் மார்பிற் சீவகற் கொண்டு வேறா
- விரிமலர்க் கண்ணி கட்டி விழைதக வேய்ந்த போலுந்
- தெரிமலர்க் காவு சேர்ந்து பிறப்பினைத் தெருட்ட லுற்றான். (354) ( )
(பூவையுங்)[தொகு]
- பூவையுங் கிளியு மன்ன ரொற்றெனப் புணர்க்குஞ் சாதி
- யாவையு மின்மை யாராய்ந் தந்தளிர்ப் பிண்டி நீழற்
- பூவியற் றவிசி னுச்சிப் பொலிவினோ டிருந்த போழ்தி
- லேவியற் சிலையி னானை யிப்பொருள் கோண்மோ வென்றான். (355) ( )
(வையகமுடை)[தொகு]
- வையக முடைய மன்னன் சச்சந்த னவற்குத் தேவி
- பைவிரி பசும்பொ னல்குற் பைந்தொடி விசயை யென்பாள்
- செய்கழன் மன்னன் றேர்ந்து தேவியைப் பொறியிற் போக்கி
- மையல்கொ ணெஞ்சிற் கல்லா மந்திரி விழுங்கப் பட்டான். (356) ( )
(புலம்பொடு)[தொகு]
- புலம்பொடு தேவி போகிப் புகற்கருங் காடு நண்ணி
- வலம்புரி யுலகம் விற்கு மாமணி யீன்ற தென்ன
- விலங்கிழை சிறுவன் றன்னைப் பயந்துபூந் தவிசி னுச்சி
- நலம்புரி நங்கை வைத்து நல்லறங் காக்க வென்றாள். (357) ( )
(வானத்தின்)[தொகு]
- வானத்தின் வழுக்கித் திங்கட் கொழுந்து மீன்குழாங்கள் சூழக்
- கானத்திற் கிடந்த தேபோற் கடலக முடைய நம்பி
- தானத்து மணியுந் தானு மிரட்டுறத் தோன்றி னானே
- யூனத்திற் றீர்ந்த சீர்த்தி யுத்தரட் டாதி யானே. (358) ( )
(அருந்தவன்)[தொகு]
- அருந்தவன் முந்து கூற வலங்கல்வே னாய்கன் சென்று
- பொருந்துபு சிறுவற் கொண்டு பொலிவொடு புகன்று போகத்
- திருந்திய நம்பி யாரத் தும்மினன் றெய்வம் வாழ்த்திற்
- றரும்பொனாய் கொண்மோ வென்றா னலைகடல் விருப்பிற் கொண்டாள். (359) ( )
(கரியவன்)[தொகு]
- கரியவன் கன்னற் கன்று பிறப்பினைத் தேற்றி யாங்கப்
- பெரியவன் யாவ னென்ன நீயெனப் பேச லோடுஞ்
- சொரிமலர்த் தாரும் பூணு மாரமுங் குழையுஞ் சோரத்
- திருமலர்க் கண்ணி சிந்தத் தெருமந்து மயங்கி வீழ்ந்தான். (360) ( )
(கற்பகங்)[தொகு]
- கற்பகங் கலங்கி வீழ்ந்த வண்ணம்போற் காளை வீழச்
- சொற்பகர் புலவன் வல்லே தோன்றலைச் சார்ந்து புல்லி
- நற்பல குழீஇய தம்மா னவையறத் தேற்றத் தேறிக்
- கற்புனை திணிதிண் டோளான் கவலைநீர்க் கடலுட் பட்டான். (361) ( )
(இனையைநீ)[தொகு]
- இனையைநீ யாய தெல்லா மெம்மனோர் செய்த பாவம்
- நினையனீ நம்பி யென்று நெடுங்கணீர் துடைத்து நீவிப்
- புனையிழை மகளிர் போலப் புலம்பனின் பகைவ னின்றான்
- நினைவெலா நீங்கு கென்ன நெடுந்தகை தேறி னானே. (362) ( )
(மலைபக)[தொகு]
- மலைபக விடிக்குஞ் சிங்க மடங்கலின் முழங்கி மாநீ
- ரலைகடற் றிரையிற் சீறி யவனுயிர் பருக லுற்றுச்
- சிலையொடு பகழி யேந்திக் கூற்றெனச் சிவந்து தோன்று
- மிலையுடைக் கண்ணி யானை யின்னணம் விலக்கி னானே. (363) ( )
(வேண்டுவ)[தொகு]
- வேண்டுவ னம்பி யானோர் விழுப்பொரு ளென்று சொல்ல
- வாண்டகைக் குரவிர் கொண்மின் யாதுநீர் கருதிற் றென்ன
- யாண்டுநே ரெல்லை யாக வவன்றிறத் தழற்சி யின்மை
- வேண்டுவ லென்று சொன்னான் வில்வலா னதனை நேர்ந்தான். (364) ( )
(வெவ்வினை)[தொகு]
- வெவ்வினை வெகுண்டு சாரா விழுநிதி யமிர்த மின்னீர்
- கவ்விய வெஃகி னின்ற கயக்கமி னிலைமை நோக்கி
- யவ்விய மகன்று பொங்கு மழல்படு வெகுளி நீக்கி
- யிவ்விய லொருவற் குற்ற திற்றெனக் கிளக்க லுற்றான். (365) ( )
(வானுறை)[தொகு]
- வானுறை வெள்ளி வெற்பின் வாரண வாசி மன்ன
- னூனுறை பருகி வெள்வே லுலோகமா பால னென்பான்
- தேனுறை திருந்து கண்ணிச் சிறுவனுக் கரசு நாட்டிப்
- பானிறக் குருகி னாய்ந்து பண்ணவர் படிவங் கொண்டான். (366) ( )
(வெஞ்சினங்)[தொகு]
- வெஞ்சினங் குறைந்து நீங்க விழுத்தவந் தொடங்கி நோற்கும்
- வஞ்சமில் கொள்கை யாற்குப் பாவம்வந் தடைந்த தாகக்
- குஞ்சர முழங்கு தீயிற் கொள்கையின் மெலிந்திம் மூதூர்
- மஞ்சுதோய் குன்ற மன்ன மானவீட் டகம்பு குந்தான். (367) ( )
(உரைவிளை)[தொகு]
- உரைவிளை யாமை மைந்தன் கேட்கிய உவந்து நோக்கி
- வரைவிளை யாடு மார்பன் யாரவன் வாழி யென்ன
- விரைவிளை யாடுந் தாரோ யானென விரும்பித் தீம்பாற்
- றிரைவிளை யமிர்த மன்ன கட்டுரை செல்க வென்றான். (368) ( )
(பூத்தின்று)[தொகு]
- பூத்தின்று புகன்று சேதாப் புணர்முலை பொழிந்த தீம்பால்
- நீத்தறச் செல்ல வேவித் தட்டவின் னமிர்த முண்பான்
- பாத்தரும் பசும்பொற் றாலம் பரப்பிய பைம்பொற் பூமி
- யேத்தருந் தவிசி னம்பி தோழரோ டேறி னானே. (369) ( )
(புடையிரு)[தொகு]
- புடையிரு குழையு மின்னப் பூந்துகிற் செறிந்த வல்குல்
- நடையறி மகளி ரேந்த நல்லமிர் துண்ணும் போழ்தி
- னிடைகழி நின்ற வென்னை நோக்கிப்போந் தேறு கென்றான்
- கடல்கெழு பருதி யன்ன பொற்கலத் தெனக்கு மிட்டார். (370) ( )
(கைகவிநறு)[தொகு]
- கைகவி நறுநெய் பெய்து கன்னலங் குடங்கள் கூட்டிப்
- பெய்பெயென் றுரைப்ப யானும் பெருங்கடல் வெள்ளிக் குன்றம்
- பெய்துதூர்க் கின்ற வண்ணம் விலாப்புடை பெரிதும் வீங்க
- வையன தருளி னாலியா னந்தணர் தொழிலே னானேன். (371) ( )
(சுரும்புடை)[தொகு]
- சுரும்புடை யலங்கன் மாலைச் சுநந்தையுந் துணைவன் றானும்
- விரும்பின ரெதிர்கொண் டோம்ப வேழவெந் தீயி னீங்கி
- யிருந்தனெ னேம முந்நீ ரெறிசுற வுயர்த்த தோன்றற்
- கரும்புடைக் காளை யன்ன காளைநின் வலைப்பட் டென்றான். (372) ( )
(நிலம்பொறுக்)[தொகு]
- நிலம்பொறுக் கலாத செம்பொ னீணிதி நுந்தை யில்லம்
- நலம்பொறுக் கலாத பிண்டி நான்முகன் றமர்கட் கெல்லா
- முலம்பொறுக் கலாத தோளா யாதலா லூடு புக்கேன்
- கலம்பொறுக் கலாத சாய லவருழை நின்னைக் கண்டேன். (373) ( )
(ஐயனைக்)[தொகு]
- ஐயனைக் கண்ணிற் காண யானைத்தீ யதகங் கண்ட
- பையண னாகம் போல வட்கயான் பெரிது முட்கித்
- தெய்வங்கொ லென்று தேர்வேற் கமிர்துலாய் நிமிர்ந்த தேபோல்
- மொய்குரன் முரச நாணுந் தழங்குரன் முழங்கக் கேட்டேன். (374) ( )
(கோட்டிளந்)[தொகு]
- கோட்டிளந் திங்கள் சூழ்ந்து குலவிய திருவிற் போல |
- மோட்டொலி முத்தஞ் சூழ்ந்து முருகுகொப் புளிக்குந் தாரோய் |
- கேட்டளப் பரிய சொல்லுங் கிளரொளி வனப்பு நின்னைச் |
- சேட்டிளஞ் சிங்க மன்னாய் சாதகஞ் செய்த வென்றான் (375) | ( )
பார்க்க:[தொகு]
- 1. நாமகள் இலம்பகம்- பாடல் 101-125
- 1. நாமகள் இலம்பகம்- பாடல் 125-150
- 1. நாமகள் இலம்பகம் பாடல் 151-175
- 1.நாமகள் இலம்பகம்- பாடல் 176-200