சீவகசிந்தாமணிக் காப்பியம்

1. நாமகள் இலம்பகம்

கோளியங் குழுவை யன்ன கொடுஞ்சிலை யுழவன் கேட்டே |

தாளிய றவங்க டாயாத் தந்தைநீ யாகி யென்னை |

வாளியங் குருவப் பூணோய் படைத்தனை வாழி யென்ன |

மீளியங் களிற னாயான் மெய்ந்நெறி நிற்ப லென்றான். (376) | ( )

மறுவற மனையி னீங்கி மாதவஞ் செய்வ லென்றாற் |

பிறவற மல்ல பேசார் பேரறி வுடைய நீரார் |

துறவறம் புணர்க வென்றே தோன்றறா டொழுது நின்றான் |

நறவற மலர்ந்த கண்ணி நன்மணி வண்ண னன்னான். (377) | ( )

கைவரை யன்றி நில்லாக் கடுஞ்சின மடங்க லன்னா |

றெவ்வரைச் செகுக்கு நீதி மனத்தகத் தெழுதிச் செம்பொற் |

பைவிரி யல்கு லாட்கும் படுகட னிதியின் வைகும் |

மைவரை மார்பி னாற்கு மனமுறத் தேற்றி யிட்டான். (378) | ( )

அழலுறு வெண்ணெய் போல வகங்குழைந் துருகி யாற்றாள் |

குழலுறு கிளவி சோர்ந்து குமரனைத் தமிய னாக |

நிழலுறு மதிய மன்னாய் நீத்தியோ வெனவு நில்லான் |

பழவினை பரிய நோற்பான் விஞ்சையர் வேந்தன் சென்றான். (379) | ( )