நாலடியார் 6-ஆம் அதிகாரம் - துறவு
சமணமுனிவர்கள் இயற்றிய நாலடியார்
[தொகு]உரை: களத்தூர் வேதகிரி முதலியார்
[தொகு]அறத்துப்பால்: துறவறவியல்
[தொகு]ஆறாம் அதிகாரம் துறவு
பாடல்: 51 (விளக்குப்புக)
[தொகு]விளக்குப் புகவிருண் மாய்ந்தாங் கொருவன் () விளக்குப் புக இருள் மாய்ந்தாங்கு ஒருவன்
தவத்தின்முன் னில்லாதாம் பாவம்- விளக்குநெய் ()தவத்தின் முன் நில்லாதாம் பாவம்- விளக்கு நெய்
தேய்விடத்துச் சென்றிருள் பாய்ந்தாங்கு நல்வினை () தேய்வு இடத்துச் சென்று இருள் பாய்ந்து ஆங்கு நல் வினை
தீர்விடத்து நிற்குமாந் தீது. (03) தீர்வு இடத்து நிற்குமாம் தீது.
- பதவுரை
- விளக்கு= தீபம்,
- புக= பிரவேசிக்க,
- இருள்= இருட்டு,
- மாய்ந்தாங்கு= கெட்டாற்போல,
- ஒருவன்= ஒருவன்,
- தவத்தின்முன்= தவத்திற்குமுன்,
- பாவம்= தீவினை,
- நில்லாது= நிற்காது,
- விளக்கு= அத்தீபத்தின்,
- நெய்= தைலம்,
- தேய்விடத்து= குறைந்தபோது,
- இருள்= இருட்டு,
- சென்று= போய்,
- பாய்ந்தாங்கு= பாய்ந்ததுபோல,
- நல்வினை= புண்ணியம்,
- தீர்விடத்து= நீங்கினபோது,
- தீது= பாவம்,
- நிற்கும்= வந்துநிற்கும்.
- கருத்துரை
- விளக்கைக் கண்டு இருள்கெட்டாற்போலும், ஒருவன் செய்தவத்தின்முன் பாவங்கெடும்; விளக்கு நெய் அற்றபோது இருள்வந்து சம்பவித்தல்போலும், நல்வினை நீங்கியபோது தீவினை வந்து சம்பவிக்கும்.
- விசேடவுரை
- பாவம்- எழுவாய்; நில்லாது- பயனிலை. தீது- எழுவாய்; நிற்கும்- பயனிலை. ஆம் இரண்டும் அசை.
(தாது விளக்கம்)
- “விளக்கஞ் செயலால் விளக்கெனப் படுமே.”
பாடல்: 52 (நிலையாமை)
[தொகு]நிலையாமை நோய்மூப்புச் சாக்காடென் றெண்ணித் () நிலையாமை நோய் மூப்புச் சாக்காடு என்று எண்ணித்
தலையாயார் தங்கருமஞ் செய்வார்- தொலைவில்லாச் ()தலை ஆயார் தம் கருமம் செய்வார் - தொலைவு இல்லாச்
சத்தமுஞ் சோதிடமு மென்றாங் கிவைபிதற்றும் () சத்தமும் சோதிடமும் என்று ஆங்கு இவை பிதற்றும்
பித்தரிற் பேதையா ரில். (04) பித்தரின் பேதையார் இல்.
- பதவுரை
- தலை ஆயார்= பெரியோர்கள்,
- நிலையாமை= (செல்வம், இளமை, சரீரம் இவை) நில்லாமை,
- என்று= என்றும்,
- நோய்= வியாதியும்,
- மூப்பு= விருத்தாப்பியமும்,
- சாக்காடு= மரணமும் இருக்கின்றன,
- என்று= என்றும்,
- எண்ணி= நினைத்து,
- தம்= தமது,
- கருமம்= கருமமாகிய தவத்தை,
- செய்வார்= செய்வார்கள்;
- தொலைவு இல்லா= அளவில்லாத,
சத்தமும்= சத்த சாத்திரமும்,
- சோதிடமும்= சோதிட சாத்திரமும்,
- என்று= என்று சொல்லிய,
- இவை= இவைகளை,
- பிதற்றும்= பலகாற் பேசும்,
- பித்தரின்= பித்தர்களைப் போல,
- பேதையார்= அறிவீனர்,
- இல்= இல்லை.
- கருத்துரை
- பெரியோர்கள், செல்வம்-இளமை- சரீரம் இவை நில்லா என்றும், பிணி-முதுமை-மரணம் இவை உண்டென்றும் கருதித் தவத்தைச் செய்வார்கள். சத்த சாத்திரமும், சோதிட சாத்திரமும் கற்றுப் பிதற்றும் பித்தர்களைப்போலும் அறிவீனர்கள் இல்லை.
- விசேடவுரை
- தலையாயார்- எழுவாய், செய்வார்- பயனிலை, கருமம்- செயப்படுபொருள்; பேதையார்- எழுவாய், இல்- பயனிலை; ஆங்கு- அசை, என்று இரண்டிடத்து ஒட்டுக.
- இலக்கணக்கொத்து
- 43-ஆம் சூத்திரம்.
- “நீக்க மின்றி நிகழ்த்தலு மின்னே.”
- - இவ்விதியால் ‘பித்தரின்’ என்றது, ஒப்புப்பொருள். இச்சூத்திரத்திற்கு இச்செய்யுளே உதாரணங் காட்டினார்.
பாடல்: 53 (இல்லமிளமை)
[தொகு]- இல்ல மிளமை யெழில்வனப்பு மீக்கூற்றஞ் () இல்லம் இளமை எழில் வனப்பு மீக்கூற்றம்
- செல்வம் வலியென் றிவையெல்லா - மெல்ல ()செல்வம் வலி என்று இவை எல்லாம் - மெல்ல
- நிலையாமை கண்டு நெடியார் துறப்பர் () நிலையாமை கண்டு நெடியார் துறப்பர்
- தலையாயார் தாமுய்யக் கொண்டு. (02) தலை ஆயார் தாம் உய்யக் கொண்டு.
- பதவுரை
- தலை ஆயார்= பெரியோர்கள்,
- இல்லம்= இலவாழ்க்கையும்,
- இளமை= இளமைப்பருவமும்,
- எழில்= நிறமும்,
- வனப்பு= அழகும்,
- மீக்கூற்றம்= மிகுந்த இனத்து ஆதரவும்,
- செல்வம்= பாக்கியமும்,
- வலி= பலமும்,
- என்று= என்று சொல்லிய,
- இவை எல்லாம்= இவைகள் எல்லாம்,
- மெல்ல= ஆராயுமிடத்து,
- நிலையாமை= நிலையாமையை,
- கண்டு= பார்த்து,
- தாம்= தாங்கள்,
- உய்யக்கொண்டு= கடைத்தேறும் வழியைக் கைக்கொண்டு,
- நெடியார்= தாமதங்கொள்ளாதவர்களாய்,
- துறப்பர்= இருவகைப்பற்றையும் விடுவர்.
- கருத்துரை
- பெரியோர்கள், இங்ஙனஞ் சொல்லிய யாவும் நில்லா என்று இருவகைப் பற்றும் விடுவர்.
- விசேடவுரை
- தலையாயார்- எழுவாய், துறப்பர்- பயனிலை.
பாடல் 54 (துன்பம்பல)
[தொகு]- துன்பம் பலநா ளுழந்து மொருநாளை () துன்பம் பல நாள் உழந்தும் ஒரு நாளை
- யின்பமே காமுறுவ ரேழையார் - இன்ப ()இன்பமே காமுறுவர் ஏழையார்- இன்பம்
- மிடைதெரிந் தின்னாமை நோக்கி மனையா () இடை தெரிந்து இன்னாமை நோக்கி மனை ஆறு
- றடைவொழிந்தா ரான்றமைந் தார். (03) அடைவு ஒழிந்தார் ஆன்று அமைந்தார்.
- பதவுரை
- ஏழையார்= அறிவில்லார்,
- பல நாள்= பல காலமும்,
- துன்பம்= துயரத்தை,
- உழந்து= அநுபவித்தும்,
- ஒரு நாளை= ஒரு நாளில் வரும்,
- இன்பமே= சுகத்தையே,
- காமுறுவர்= இச்சிப்பார்,
- ஆன்று அமைந்தார்= அறிவுடையார்,
- இன்பம்= இல்வாழ் இன்பத்தின்,
- இடை= வேறுபாட்டை,
- தெரிந்து= அறிந்து,
- இன்னாமை= துன்பத்தை,
- நோக்கி= பார்த்து,
- மனை ஆறு= இலவாழ்க்கை வழியின்,
- அடைவு= சம்பந்தத்தை,
- ஒழிந்தார்= நீங்கினார்.
- கருத்துரை
- அறிவில்லார் இல்வாழ்க்கை இன்பத்தை இச்சிப்பார்; அறிவுடையார், அவ் இல்வாழ்க்கை யின்பத்தை விட்டு நீங்குவர்.
- விசேடவுரை
- ஏழையார்- எழுவாய், காமுறுவர்- பயனிலை, இன்பம்- செயப்படுபொருள்; ஆன்றமைந்தார்- எழுவாய், ஒழிந்தார்- பயனிலை, அடைவு- செயப்படுபொருள்.
காக்கைபாடினியார் சூத்திரம்
- “தனியசை யென்றா விணையசை யென்றா
- விரண்டென மொழிமனா ரியல்புணர்ந் தோரே.”
- - இவ்விதியால் இன்பம்-இணையசை.
பாடல்: 55 (கொன்னே)
[தொகு]கொன்னே கழித்தன் றிளமையு மின்னே () கொன்னே கழிந்தன்று இளமையும் இன்னே
பிணியொடு மூப்பும் வருமால்- துணிவொன்றி ()பிணியொடு மூப்பும் வரும் ஆல் - துணிவு ஒன்றி
யென்னொடு சூழா தெழுநெஞ்சே போதியோ () என்னொடு சூழாது எழு நெஞ்சே போதியோ
நன்னெறி சேர நமக்கு. (05) நல் நெறி சேர நமக்கு.
- பதவுரை
- துணிவு= துணிதலை,
- ஒன்றி= பொருந்தி,
- என்னொடு= என்னுடன்,
- சூழாது= ஆலோசியாது,
- எழும்= எழுகின்ற,
- நெஞ்சே= ஓ மனமே!
- இளமையும்= இளமைப் பருவமும்,
- கொன்னே= பயனில்லாமல்,
- கழிந்தன்று= நீங்கியது,
- இன்னே- இப்பொழுதே,
- பிணியொடு= முப்பிணியுடன்,
- மூப்பும்= தள்ளாமையும்,
- வரும் ஆல்= வரும் ஆகையால்,
- நமக்கு= நமக்கு,
- நல்நெறி= பிறப்பறு நல்வழி,
- சேர= பொருந்த,
- போதி= வருதி.
- கருத்துரை
- எனக்கு உடன்படாதெழுந்து செல்கின்ற மனமே! இளமைநீங்கி முதுமை வரும் ஆகையால், நமக்குப் பிறப்பறும் வழியில் பொருந்த வா.
- விசேடவுரை
- நெஞ்சம்- எழுவாய், போதி- பயனிலை. போதல்- வருதல்; இதனாற் போதி வருதி யென்றாயிற்று. ‘போதியோ’ என்றதற்குப் ‘போகிறாயா’ என்பாருமுளர்.
பாடல் 56 (மாண்ட)
[தொகு]மாண்ட குணத்தோடு மக்கட்பே றில்லெனினும் () மாண்ட குணத்தோடு மக்கள் பேறு இல் எனினும்
பூண்டான் கழித்தற் கருமையாற் - பூண்ட ()பூண்டான் கழித்தற்கு அருமையால் - பூண்ட
மிடியென்னுங் காரணத்தின் மேன்முறைக் கண்ணே () மிடி என்னும் காரணத்தின் மேல் முறைக் கண்ணே
கடியென்றார் கற்றறிந் தார். (06) கடி என்றார் கற்று அறிந்தார்.
- பதவுரை
- மாண்ட= பெருமை பொருந்திய,
- குணத்தோடு= நற்குணத்தோடு,
- மக்கள்பேறு= மக்களைப் பெறுதல்,
- இல் எனினும்= (மனைவிக்கு) இல்லையானாலும்,
- பூண்டான்= விவாகஞ் செய்தவன்,
- கழித்தற்கு= அவளை விடுதற்கு,
- அருமையால்= அரிதாதலால்,
- பூண்ட= தாம் கொண்ட,
- மிடி என்னும்= வறுமையென்னும்,
- காரணத்தின்= ஏதுவினால்,
- கற்று அறிந்தார்= பெரியோர்கள்,
- மேல் முறைக்கண்ணே= மேலாகிய துறவறவொழுக்கத்தை விரும்பி,
- கடி என்றார்= (மணஞ்செய்யுமுன்னமே யில்வாழ்க்கையை) விட்டுவிடு என்றார்கள்.
- கருத்துரை
- நற்குணமு மக்கட்பேறு மனைவிக்கு இல்லாதிருந்தும் கொண்டவன் நீக்குதற்கு அரிது ஆதலால், தரித்திரமென்னுங் காரணத்தாலேனுந் துறவறத்தை விரும்பி இல்லறத்தை நீக்கென்றார்கள்.
- விசேடவுரை
- கற்றறிந்தார்- எழுவாய், கடியென்றார்- பயனிலை.
பாடல் 57 (ஊக்கித்தான்)
[தொகு]ஊக்கித்தாங் கொண்ட விரதங்க ளுள்ளுடையத் () ஊக்கித் தாம் கொண்ட விரதங்கள் உள் உடையத்
தாக்கருந் துன்பங்க டாந்தலை - வந்தக்கால் ()தாக்கு அரும் துன்பங்கள் தாம் தலை- வந்தக்கால்
நீக்கி நிறூஉ முரவோரே நல்லொழுக்கங் () நீக்கி நிறூஉம் உரவோரே நல் ஒழுக்கம்
காக்குந் திருவத் தவர். (07) காக்கும் திருவத்தவர்.
- பதவுரை
- ஊக்கி= உறுதிகொண்டு,
- தாம்= தாங்கள்,
- கொண்ட= நல்லொழுக்கமாகக் கொண்ட,
- விரதங்கள்= தவங்கள்,
- உள் உடைய= இருதயங் கலங்க,
- தாக்கு= தாங்குதற்கு,
- அரும்= அரிய,
- துன்பங்கள்= துயரங்கள்,
- தலை= தம்மிடத்தில்,
- வந்தக்கால்= வந்தால்,
- நீக்கி= தள்ளி,
- நிறூஉம்= தங்களைத் தவத்திலே நிறுத்தும்,
- உரவோரே= அறிவுடையோரே,
- நல் ஒழுக்கம்= நல்ல தவவொழுக்கத்தை,
- காக்கும்= காப்பாற்றும்,
- திருவத்தவர்= சிறப்பினையுடையார்.
- கருத்துரை
- அறிவுடையோர், எத்துன்பம் வரினும் அத்துன்பத்தைச் சகித்துத் தவத்தைக் காப்பர்.
- விசேடவுரை
- உரவோர்= எழுவாய், திருவத்தவர்- பயனிலை. தாம்- அசை, தாக்கு- விகாரம்.
- இலக்கணக்கொத்து
- ஒழிபியல், நான்காம் சூத்திரம்.
- “இயற்கை யளபெடை செயற்கை யளபெடை
- யெழுத்துப்பே றளபெடை யிசைநூ லளபெடை
- யொற்றுப்பே றளபெடை யொரோவழிக் கூடி
- லைந்தென மொழிப வளபெடை யவைதாங்
- குற்றெழுத் தளபெடை நெட்டெழுத் தளபெடை
- யொற்றெழுத் தளபெடை யெனவொரு மூன்றாய்
- மொழிமுத லிடைகடை மூன்றினும் வருமே.”
- இவ்விதியால் ‘நிறூஉம்’ குற்றெழுத் தளபெடை.
பாடல் 58 (தம்மையிகழ்ந்)
[தொகு]தம்மை யிகழ்ந்தமை தாம்பொறுப்ப தன்றிமற் () தம்மை இகழ்ந்தமை தாம் பொறுப்பது அன்றி மற்று
றெம்மை யிகழ்ந்த வினைப்பயத்தா - லும்மை ()எம்மை இகழ்ந்த வினைப் பயத்தால் - உம்மை
எரிவாய் நிரயத்து வீழ்வர்கொ லென்று () எரிவாய் நிரயத்து வீழ்வர் கொல் என்று
பரிவதூஉஞ் சான்றோர் கடன். (08) பரிவதூஉம் சான்றோர் கடன்.
- பதவுரை
- தம்மை= தங்களை,
- இகழ்ந்தமை= இகழ்ந்து பேசினவற்றை,
- தாம் பொறுப்பது அன்றி மற்று= தாங்கள் பொறுப்பது அல்லாமல்,
- எம்மை= எங்களை,
- இகழ்ந்த= இகழ்ந்து பேசிய,
- வினைப்பயத்தால்= தீவினைப் பலனால்,
- உம்மை= மறுபிறப்பில்,
- எரிவாய்= தீயிடமாகிய,
- நிரயத்து= நரகத்தில்,
- வீழ்வர் கொல் என்று= வீழ்வார்க ளென்று,
- பரிவதூஉம்= இரக்கங்கொள்வதும்,
- சான்றோர்= பெரியோர்கள்,
- கடன்= கடமை.
- கருத்துரை
- பெரியோர்கள், பிறர் வைதலைப் பொறுப்பதன்றியும், வைதவர்கள் நரகத்தில் வீழுவார்கள் என்று இரங்குவார்கள்.
- விசேடவுரை
- சான்றோர்- எழுவாய், கடன்- பயனிலை. மற்று, கொல்-அசைகள்.
பாடல் 59 (மெய்வாய்கண்)
[தொகு]மெய்வாய்கண் மூக்குச் செவியெனப் பேர்பெற்ற () மெய் வாய் கண் மூக்குச் செவி எனப் பேர் பெற்ற
வைவாய வேட்கை யவாவினைக் - கைவாய்க் ()ஐ வாய வேட்கை அவாவினக் -கைவாய்க்
கலங்காமற் காத்துய்க்கு மாற்ற லுடையான் () கலங்காமல் காத்து உய்க்கும் ஆற்றல் உடையான்
விலங்காது வீடு பெறும். (09) விலங்காது வீடு பெறும்.
- பதவுரை
- மெய்= உடலும்,
- வாய்= வாயும்,
- கண்= நேத்திரமும்,
- மூக்கு= நாசியும்,
- செவி= காதும்,
- என= என்றுசொல்லிய,
- பேர்பெற்ற= பெயர்கொண்ட,
- ஐவாய= ஐந்திடமாகிய,
- வேட்கை= ஆசையையும்,
- அவாவினை= உளத்தால்வரும் ஆசையையும்,
- கைவாய்= ஒழுக்கவழியில்,
- கலங்காமல்= கலக்கமடையாது,
- காத்து= காப்பாற்றி,
- உய்க்கும்= தன்னை நடத்தும்,
- ஆற்றல் உடையான்= வல்லமையுடையான்,
- விலங்காது= தவறாது,
- வீடு= மோக்ஷவீட்டை,
- பெறும்= அடைவான்.
- கருத்துரை
- ஐம்பொறிகையும் ஐம்புலன்களிற் செல்லாமற் காக்கும் வல்லமை யுடையவன் மோட்சம் அடைவான்.
- விசேடவுரை
- ஆற்றலுடையான்- எழுவாய், பெறும்- பயனிலை, வீடு- செயப்படுபொருள்.
- இலக்கணத்திரட்டு
- “வீடொன் றும்மே விளம்பப் படாப்பொருள்.”
பாடல் 60 (துன்பமே)
[தொகு]துன்பமே மீதூரக் கண்டுந் துறவுள்ளா () துன்பமே மீதூரக் கண்டும் துறவு உள்ளார்
ரின்பமே காமுறுவ ரேழையா - ரின்ப ()இன்பமே காமுறுவர் ஏழையார் - இன்பம்
மிசைதோறு மற்றத னின்னாமை நோக்கிப் () இசைதோறும் மற்று அதனின் இன்னாமை நோக்கிப்
பசைதல் பரியாதா மேல். (60) பசைதல் பரியாதாம் மேல்.
- பதவுரை
- ஏழையார்= அறிவில்லார்,
- துன்பமே= துன்பத்தையே,
- மீது ஊர= மேன்மேலும் வர,
- கண்டும்= பார்த்தும்,
- துறவு= துறவறத்தை,
- உள்ளார்= நினையாராய்,
- இன்பமே= இனபத்தையே,
- காமுறுவர்= இச்சிப்பார்,
- மேல்= மேலாயினோர்,
- இன்பம்= அவ்வின்பமை,
- இசைதோறும்= இசைந்து வருந்தோறும்,
- அதன்= அவ்வின்பத்தால் வரும்,
- இன்னாமை= துன்பத்தை,
- நோக்கி= பார்த்து,
- பசைதல்= அவ்வின்பத்திற் பொருந்துதலை,
- பரியாது= இச்சியார்.
- கருத்துரை
- அறிவில்லார் இன்பத்தை இச்சிப்பார்; அறிவுள்ளார் இன்பத்தை இச்சியார்.
- விசேடவுரை
- ஏழையார்- எழுவாய், காமுறுவ்ர- பயனிலை, இன்பம்- செயப்படுபொருள். மேல்- எழுவாய், பரியாது- பயனிலை, பசைதல்- செயப்படுபொருள்.
- சங்கத்தார் அரியவிதிச் சூத்திரம்.
- “விகுதி குன்றியும் விளங்கு முயர்திணை.”
- -இவ்விதியால் ‘மேல்’ என்றது, விகுதி குன்றியது.
துறவு முற்றிற்று
[தொகு]பார்க்க
[தொகு]- நாலடியார் 1-ஆம் அதிகாரம் -செல்வ நிலையாமை
- நாலடியார் 2-ஆம் அதிகாரம் -இளமை நிலையாமை
- நாலடியார் 3-ஆம் அதிகாரம் - யாக்கை நிலையாமை
- நாலடியார் 4-ஆம் அதிகாரம் - அறன் வலியுறுத்தல்
- நாலடியார் 5-ஆம் அதிகாரம் - தூய்தன்மை
- நாலடியார் 6-ஆம் அதிகாரம் - துறவு
- நாலடியார் 7-ஆம் அதிகாரம் - சினமின்மை
- நாலடியார் 8-ஆம் அதிகாரம்-பொறையுடைமை
- நாலடியார் 9-ஆம் அதிகாரம்-பிறர்மனைநயவாமை
- நாலடியார் 10-ஆம் அதிகாரம்-ஈகை
- நாலடியார் 11-ஆம் அதிகாரம்-பழவினை
- நாலடியார் 12-ஆம் அதிகாரம்-மெய்ம்மை
- நாலடியார் 13-ஆம் அதிகாரம்-தீவினையச்சம்
- பொருட்பால்
- நாலடியார் 14-ஆம் அதிகாரம்-கல்வி