குர்ஆன்/கடுகடுத்தார்
< குர்ஆன்
அளவற்ற அருளாளனும் நிகரற்ற அன்புடையோனுமாகிய அல்லாஹ்வின் திருப்பெயரால் துவங்குகிறேன்
- அவர் கடுகடுத்தார், மேலும் (முகத்தைத்) திருப்பிக் கொண்டார்.
- அவரிடம் அந்த அந்தகர் வந்தபோது,
- (நபியே! உம்மிடம் வந்த அவர்) அவர் தூய்மையாகி விடக்கூடும் என்பதை நீர் அறிவீரா?
- அல்லது அவர் (உம் உபதேசத்தை) நினைவு படுத்திக்கொள்வதன் மூலம், (உம்முடைய) உபதேசம் அவருக்குப் பலனளித்திருக்கலாம்.
- (உம் உபதேசத்தின்) தேவையை எவன் அலட்சியம் செய்கிறானோ-
- நீர் அவன்பாலே முன்னோக்குகின்றீர்.
- ஆயினும் (இஸ்லாத்தை யேற்று) அவன் தூய்மையடையாமல் போனால், உம் மீது (அதனால் குற்றம்) இல்லை.
- ஆனால், எவர் உம்மிடம் விரைந்து வந்தாரோ,
- அல்லாஹ்வுக்கு அஞ்சியவராக-
- அவரை விட்டும் பராமுகமாய் இருக்கின்றீர்.
- அவ்வாறல்ல! ஏனெனில் (இத்திருக் குர்ஆன் நினைவூட்டும்) நல்லுபதேசமாகும்.
- எனவே, எவர் விரும்புகிறாரோ அவர் அதை நினைவு கொள்வார்.
- (அது) சங்கையாக்கப்பட்ட ஏடுகளில் இருக்கிறது.
- உயர்வாக்கப்பட்டது, பரிசுத்தமாக்கப்பட்டது.
- (வானவர்களான) எழுதுபவர்களின் கைகளால்-
- (லவ்ஹுல் மஹ்ஃபூளிலிருந்து எழுதிய அவ்வானவர்கள்) சங்கை மிக்கவர்கள்; நல்லோர்கள்.
- (நன்றி கெட்ட மனிதன்) அழிவானாக! எவ்வளவு நன்றி மறந்தவனாக அவன் இருக்கின்றான்!
- எப்பொருளால் அவனை (அல்லாஹ்) படைத்தான்? (என்பதை அவன் சிந்தித்தானா?)
- (ஒரு துளி) இந்திரியத்திலிருந்து அவனைப் படைத்து, அவனை (அளவுப்படி) சரியாக்கினான்.
- பின் அவனுக்காக வழியை எளிதாக்கினான்.
- பின் அவனை மரிக்கச் செய்து, அவனை கப்ரில்' ஆக்குகிறான்.
- பின்னர், அவன் விரும்பும்போது அவனை (உயிர்ப்பித்து) எழுப்புவான்.
- (இவ்வாறிருந்தும் அல்லாஹ் மனிதனுக்கு) எதை ஏவினானோ அதை அவன் நிறைவேற்றுவதில்லை.
- எனவே, மனிதன் தன் உணவின் பக்கமே (அது எவ்வாறு பெறப்படுகிறது) என்பதை நோட்டமிட்டுப் பார்க்கட்டும்.
- நிச்சயமாக நாமே மழையை நன்கு பொழியச் செய்கிறோம்.
- பின், பூமியைப் பிளப்பதாகப் பிளந்து-
- பின் அதிலிருந்து வித்தை முளைப்பிக்கிறோம்.
- திராட்சைகளையும், புற்பூண்டுகளையும்-
- ஒலிவ மரத்தையும், பேரீச்சையையும் -
- அடர்ந்த தோட்டங்களையும்,
- பழங்களையும், தீவனங்களையும்-
- (இவையெல்லாம்) உங்களுக்கும், உங்கள் கால் நடைகளுக்கும் பயனளிப்பதற்காக,
- ஆகவே, (யுக முடிவின் போது காதைச் செவிடாக்கும் பெருஞ் சப்தம் வரும் போது -
- அந்த நாளில் மனிதன் விரண்டு ஓடுவான் - தன் சகோதரனை விட்டும் -
- தன் தாயை விட்டும், தன் தந்தையை விட்டும்;
- தன் மனைவியை விட்டும், தன் மக்களை விட்டும்-
- அன்று ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் அவனவன் (அவல) நிலையே போதுமானதாயிருக்கும்.
- அந்நாளில் சில முகங்கள் இலங்கிக் கொண்டிருக்கும்.
- சிரித்தவையாகவும், மகிழ்வுடையதாகவும் இருக்கும்.
- ஆனால் அந்நாளில் - (வேறு) சில முகங்கள், அவற்றின் மீது புழுதி படிந்திருக்கும்.
- அவற்றைக் கருமை இருள் மூடியிருக்கும்.
- அவர்கள்தாம், நிராகரித்தவர்கள,; தீயவர்கள்.