எண்ணால் நூற்பெயர் ஏற்றுள்ள இலக்கிய வகைகளுள் நாற்பது என்னும் பெயரிய இவ்விலக்கிய வகையும் ஒன்று. நாற்பது பாடல்களால் அமைய வேண்டுவது இந்நூலாகலான் இது நாற்பது எனப் பெயர் வழங்கப் பெற்றதாயிற்று.

காலம் இடம் பொருள் கருதி நாற்பான்
சால உரைத்தல் நானாற்பதுவே
- இலக்கண விளக்கம் 851

இடம் பொருள் காலம் இவற்றிலொன்றனை
வெண்பா நாற்பதால் விளம்ப னாற்பது
- முத்து வீரியம் 1113

சார்பொருள் காலத்தின் முற்பா நாற்பது
- நவநீதப்பாட்டியல் 10

நாற்பது என்பதுவே நாள் இன்ப துன்பமே
பொருள் இடம் வெற்றி புண்ணியம் எட்டில் ஒன்றை
எட்டு வெண்பாவால் அறைவர் நூலோரே.
- பிரபந்த தீபம் 77

உற்றிடுங் காலமிடமும் 
பொருளுமா கியவிவற் றுள்ளினொவ் வொன்றினைப் 
பொருந்தி நாற்பது வெள்ளையாற்
புகல்வதே நாற்பதாம்.
- பிரபந்த தீபிகை 26

என்னை ஆண்டு கொண்ட குருபரரின் திருப் புகழை நாற்பது வெண்பாக்களால் பாடியது இப்பனுவல்.

அறம் நாற்பது

காப்பு

நேரிசை வெண்பா

பாற்பதமாய் மெய்யமுதைப் பாலிக்கும் பாங்கரசே
நாற்பதுபா டச்சிறியேன் நண்ணினேன் - மாற்றறியாப்
பொன்னே! நவமணியே! பொன்னரங்க நாயகரே!
மன்னேநின் மென்றாள் துணை.

நூல்

கடவுள்

அண்டம் படைத்தளித்து ஆளும் பரம்பொருளே
பிண்டத்து ளும்உறையும் பெற்றியதால் - தொண்டர்
கடவுள்என் றேநாமம் கூறுவர்காண் கண்டு
அடைவதுவே மாந்தர் கடன். ⁠(1)

தெய்வம்

நாலாம் பிறப்பிடத்துள் ஏழ்வகைத் தோற்றத்தில்
மேலாம் பிறப்பு மனுஅறிமின் - சீலமாய்
தெய்வம் மனுஇதயம் தன்னில் உறைவதனை
உய்வோர்கண் டேஉணர்வார் காண். ⁠(2)

குறிப்பு:- நால்வகை யோனி(பிறப்பிடங்கள்):- 1.புழுக்கம், 2.வித்து, 3.அண்டம், 4.சினை; ஏழ்வகைத் தோற்றம்:- 1.அமரர், 2.மனு, 3.விலங்கு(நடப்பன), 4.புள்(பறவை), 5.ஊர்வன, 6.ஜலம்வாழ் ஜந்துக்கள், 7.தருக்கினம்.

தன்னை உணர்தல்

தன்னில் இறைஉறைதல் தான்காணல் சான்றோர்கள்
தன்னை அறிவதெனச் செப்புவர்காண் - முன்னை
முழுமுதலே, மன்பதைக்குள் போந்தார் குருவாய்
தொழுதுதொடர் வார்உய்வர் காண். ⁠(3)

மறுபிறப்பு

நரராய்ப் பிறந்தவரை நன்மனுவாய் மாற்றிச்
சுரராய்ப் பிறப்பிப்பார் தெய்வம் - அரனார்
குருவடிவம் ஏற்றுக் குவலயத்தில் வந்து
அருள்பொழிந்து ஆற்றும் அறி. ⁠(4)

மெய்வழிச் சாலை ஆண்டவர்கள்

எந்நாட் டவர்க்கும் இறைவர்திரு வுள்ளிரங்கி
தென்னாட்டில் போந்தார் தெளிந்தறிமின் - அன்னவரே
மெய்வழிச்சா லைஆண்டார் என்னும்நா மத்தார்காண்
உய்வழிதந் தாண்டார் அறி ⁠(5)

மூவாசை

மூவாசை யால்மயங்கி மாயை வசப்பட்டுத்
தேவாசை விட்டார் சிறுசெயலோர் - தேவாதி
தேவர் திருவருளால் சிந்தை தெளிந்தவர்கள்
தேவரென ஆனார் தெளிந்து.
(மூவாசை - மண், பெண், பொன்) ⁠(6)

அமரர்

தூலப் பிறப்பே பிறப்பென்று எண்ணாதீர்
ஏலவல்லார் ஈவார் மறுபிறப்பு - சீலமாய்
அப்பிறப்புப் பெற்றோர் அமரர் எனப்படுவர்
செப்பமுறத் தேர்ந்து தெளி. ⁠(7)

நம்பிக்கைகள்(ஈமான்)

ஒன்றிறைவர் உண்டுமறை தீர்க்கத் தரிசியர்கள்
நன்றுண்டு வாழ்வுமுடி வுண்டிறுதி - மன்றத்தில்
தீர்ப்புநாள் உண்டென்று சீரோங்கு நம்பிக்கை
சீர்பரிசு மானிட ருக்கே! ⁠(8)

நித்திய வாழ்வு

இத்தோடு வாழ்வு முடிவதில்லை அப்பாலே
நித்தியவாழ் வுண்டென்று நன்கறிமின் - இத்தேகம்
சிற்றின்பத் தின்நுகர்வால் சீரழியும் நித்தியத்தைப்
பெற்றுப்பே ரின்பம் நுகர். ⁠(9)

நான்கு தேகங்கள்

இத்தேகத் திற்கப்பால் சூக்குமம் காரணமும்
வித்தகம காகார்ண தேகமுண்டு - அத்தனெனும்
சற்குருவின் நற்றுணையால் தானவற்றைத் தாம்பெறலாம்
பொற்குருமெய்த் தெய்வம் புகல். ⁠(10)

பொய்ஞ்ஞானிகள்

காவியுடை தண்டு கமண்ட லம்தரித்தே
பூவுலகில் எத்தனையோ பேர்திரிவர் - தேவாதி
தேவர் திருமேனி தாங்கிவந்து சற்குருவாய்
ஜீவன்கடைத் தேறஅருள் வார். ⁠(11)

மூக்குக்கு வெளியே மூச்சோடாதவர் குரு

நாசிவெளி மூச்சோடா நற்றவரே சற்குருவாம்
வாசிப் பரியேறும் வானவர்மெய் - நேசர்
இமையாத நாட்டத் தமரர்காண் அன்னவரே
எமையாளும் எந்தை பிரான். ⁠(12)

ஜென்ம சாபல்யம்

இறைவனே சற்குருவாய் இவ்வுலகிற் போந்து
மறைதெளிய மெய்ப்பொருள்தந் துய்யும் - துறைகாட்டி
ஜீவர்க்கு ஜென்மசா பல்யம் வழங்கியருள்
நாவலர்மெய்த் தெய்வம் அறி. ⁠(13)

சற்குருவின் செயல்

ஜீவன் கடைத்தேறச் செய்பவரே சற்குருவாம்
தேவாதி தேவன் தரணியினில் - ஜீவ
குருவாய் வருவார் அருள்வார் உயிர்க்குத்
தருவார்சா யுச்யம் தெளி. ⁠(14)

நான்கு பதவிகள்

சாலோகம் சாமீபம் சாரூபம் சாயுச்யம்
மேலாம் நிலைநான்கு மெய்யருள - பூலோகத்
தெம்பெருமான் சாலை இறைகுருவந் தாட்கொண்டார்
நம்பினர்க்கு நாலாம் பதம். ⁠(15)

மெய்வழி

வந்தார்மெய்ச் சாலை வளவரசர் மெய்வழியைத்
தந்தாண்டார் தாரணியீர் கேண்மின்கள் - சிந்தா
குலம்தவிர்த்து மெய்யாம் குலமருளி இன்ப
நலம்கொடுத்தார் நற்றேவர் காண். ⁠(16)

இறப்பு

சாவென்னில் தன்ஜீவ சக்தி வெளியேறி
ஓவா தலறித் துடிதுடித்து - தீவா
தனையிருளுட் புக்கு யுகங்கோடி காலம்
வினைத்துன்பத் தாழும் செயல். ⁠(17)

செத்தவர் அடையாளம்

செத்தவர்கள் மேனி விறைக்கும் புழுக்கும்
மெத்தஅழு கல்நாற்றம் கோரமாம் - வித்து
வெளியேறி யேகனக்கும் வெந்நரகத் துய்க்கும்
தெளிவாய் இதைத்தேர்ந்து கொள். ⁠(18)

சாவாமை பெற்றோர் அடையாளம்

சாவாமை ஜீவன் பிரயாணம் சான்றோர்கள்
தேவன் பரிசுத்த மாய்த்திகழும் - பூவாசம்
மென்மை இணக்கம் பசுமஞ்சள் வண்ணமுறும்
தன்மைமண் காக்கும் தெளி. ⁠(19)

மூவகை அகமியம்

சாகாக் கலைக்கலா சாலைக்கு வம்மின்கள்
போகாப் புனல்பெற்று உய்யலாம் - வேகாத
காலும் விளக்கமுற மெய்ம்மை துளக்கமுற
சீலம் செழிக்கும் சிறந்து. ⁠(20)

செம்பொருள்

ஆழிவாழ் ஐயர் அரங்கர் குருகொண்டல்
ஊழி முதல்வர்மற் றொப்பில்லார் - வாழி
எம்பெருமான் மெய்வழிசா லைஐயர் மெய்யென்னும்
செம்பொருளைத் தந்தார் தெளி. ⁠(21)

சர்வ மூலமந்திரம்

வையத்துள் வானகத்தைக் கொண்டுவந்து அண்டினர்க்கு
மெய்யகத்தைத் தந்து விடியவைத்து - மெய்யாக
சர்வமூ லமந்த்ர ரூபகநி ரூபிகராம்
சர்வேசர் சாலை தெய்வம். ⁠(22)

ஊண் உறக்கமற்றவர்

ஊணும் உறக்கமற்ற ஒருவர் தனித்தலைவர்
பேணி எமைக்காக்கும் பேராளர் - சாலை
பெருமானார் மெய்ம்மை தருமானார் நித்யம்
அருள்வானோர் என்றே அறி. ⁠(23)

முன்பின் இல்லாதவர்

முன்பின்இல் லாத முழுமுதல்வர் சாலைவள்ளல்
அன்பின் இனியர் அறவாழி - உம்பர்பதத்
தெம்மை இனிதேற்றி ஈடில் பதம்வழங்கும்
அம்மையப்பர் ஆண்டவர்கள் காண். ⁠(24)

நித்தியம்

ஆயிரம் ஆயிரம் தீர்க்கத் தரிசியர்கள்
பாயிரம் பாடிப் பரவிநின்று - தாயின்
கருணைமிகு மெய்தெய்வ கர்த்தரை வேண்டும்
அருள்நித்யம் என்றே பணிந்து. ⁠(25)

தெய்வச் செயல்

கல்லார்க்கும் சர்வகலை கற்பிக்கும் கானவரே
நல்லார்க்கும் நற்பாக்யம் நல்குபவர் - பொல்லாப்
பிணிதவிர்க்கும் பெம்மானே! போற்றிப் பணிந்து
அணிவோம்நும் தாள்கள் சிரம். ⁠(26)

மெய்வழி பத்தியங்கள்

சாலை வளநாடர் சற்குருதாள் சார்வதற்கு
ஏலும் தகுதியென்ன என்பீரேல் - சீலம்
புலைகொலை கள்களவு காமம் சினிமா
தொலைபுகையும் மன்னனிக ழேல். ⁠(27)

குறிப்பு:- தவிர்க்கப் படவேண்டியவை : கொலை, களவு, கள், காமம், பொய், புலை, சினிமா, புகை, அரசை இகழ்தல்.

நான்கு வருணம்

ஞானநெறி எண்ணாதான் சூத்ரன் அதைநயந்தோன்
ஆனதொரு வைசியனாம் தேட்டுடனே - தான்முனைந்தோன்
சத்திரியன் சற்குருதாள் சார்ந்து பிறப்புற்றோன்
முத்திநெறி அந்தணனாம் காண். ⁠(28)

ஞானி

ஆசான்பால் ஆருயிரன் பேகொண்டோன் ஞானியெனும்
ஆசானே ஈசன் அயன்மாலாம் - தேசுயர்ந்த
ஆசான்பால் முப்பொருளும் தத்தம்செய் தோன்சீடன்
மாசில்லா மாணாக்கன் காண். ⁠(29)

ஏழ்வகை அமானிதம்

காலம் நியதி கலைவித்தை ராகமொடு
சீலம் புருடன்சுத் தம்மாயை - கோலமாய்
இவ்வேழும் சீதனம் இறைவர் மனுவுக்கே
செவ்வையாய்த் தந்தார் தெரி. ⁠(30)

அறிவின்பம்

ஆறறிவு பெற்றமனு ஐயறிவு தன்னுகர் வால்
ஊறுபட்டுப் போனான்காண் உற்றறிமின் - ஆறாம்
அறிவின்பம் ஒன்றுண்டு அஃதறி கல்லான்
அறிவிருந்தும் இல்லாத வன். ⁠(31)

தன்னை அறிதல்

தன்னை அறிந்து தலைவனைத் தானறிதல்
முன்னைப் பெரியோர் மொழிந்த நெறி - முன்னை
முழுமுதலே சற்குருவாய்மேதினியிற் போந்து
செழுங்கலையைத் தந்தருள்வார் தேர். ⁠(32)

ஐவழிக்கப்பால்

ஐவழியின் தன்னுகர்வுக் கேதாங்கா தேஉடலம்
மெய்வழியின் செய்வழிக்கு மேவியதால் - தெய்வம்வந்து
உய்வழியைக் காட்டி உவந்து உயிரின்பம்
எய்து(ம்)துறை கூட்டும் இனிது. ⁠(33)

சிவபெருமான் உறைவிடம்

தன்னில் இறைதன்னைக் காட்டிடுவார் சற்குருகாண்
தன்ஜீவ னுட்சிவத்தைத் தானுணர்வார் - அன்னியமாய்
விண்வெளியில் பொன்சிலையில் காணவிழையும் முயற்சி
திண்ணமாய் வீணென் றறி. ⁠(34)

தூல, ஜீவ, ஞான பண்டிதர்

தூலபண் டிதர்என்போர் தூலப் பிணிதவிர்ப்பார்
ஞாலத்தில் நல்லுயிர்க்கு உற்றபிணி - சீலமாய்த்
தீர்ப்பவரே ஜீவ பண்டிதராம் மெய்யருள்வார்
ஆர்ஞான பண்டிதராம் காண். ⁠(35)

அனன்னியம்

ஆண்ட குருபரர்பால் அன்னியம் மின்றியே
வேண்டிப் பணிந்தோர்வெல் வார்மாயை - ஆண்டவர்பால்
அன்பும் பணிவும் பயபக்தி கொண்டிடுதல்
இன்பமிகு சாலை நெறி. ⁠(36)

மெய்ஞ்ஞானம்

ஞான நெறியென்று நம்பிப் பலரும்பொய்ஞ்
ஞானியரால் கெட்டோர் பலகோடி - வானவரே
சற்குருவாய் வந்தருளி ஜீவனைக் காட்டவல்லார்
விற்பனர்மெய்ஞ் ஞானம் விளம்பு. ⁠(37)

ஜென்ம சாபல்யர்

ஜீவனைக் கண்டோர்கள் ஜென்மசா பல்யரென
தேவன் அறிவித்துக் காட்டிடுவார் - பூவுலகில்
மெய்வழிதெய் வம்வந்து உய்வழியில் கூட்டி
செய்திறனைப் போற்றி மகிழ். ⁠(38)

நாம் செய் பணி

பிறவா நெறியருளும் பெம்மானைப் போற்றி
இறவா நிலையெய்து மின்கள் - மறவாது
சாலைஆண் டார்பாதம் சார்ந்திருந்து வாழ்வதுவே
ஞாலத்தில் நாம்செய் பணி. ⁠(39)

ஒன்றே குலம் ஒருவனே தேவன்

சாதியுட் பேதமிலை சர்வமத மும்ஒன்றே
நீதி இதைநிறுவி ஓர்இறையாய் - வேதியர்
மெய்வழி ஆண்டவர்கள் செய்திறத்திற் கொப்புவமை
வையகத்தில் என்றெங்கும் இல். ⁠(40)

அறம் நாற்பது இனிது நிறைவு பெற்றது

குரு வாழ்க! குருவே துணை!

எல்லாம் ஆண்டவர்கள் தயவு!