முதற்பாடலில் அந்தத்தில் (முடிவில்) நிற்பது அடுத்த பாடலின் முதலில் வருமாறு பாடல் புனைவது அந்தாதி எனப்படும். எழுத்தோ அசையோ அல்லது சீரோ அந்தாதியாய் வரத்தொடுப்பது இவ்விலக்கியவகை.

வெண்பா பத்து கலித்துறை பத்துப்
பண்புற மொழிதல் பதிற்றந் தாதி
- இலக்கணவிளக்கம் 841

ஈரைந்து வெண்பாக் கலித்துறை யீரைந்
தரும் பொருள் புலப்பட வந்தாதித்துப்
பாடுவனபதிற் றந்தாதி யாகும் 
- முத்துவீரியம்  - 1083

பதிற்றந் தாதியே பாடவல் லோர்கள்
பப்பத்து வெண்பா பப்பத்துக் கலித்துறை
பொருள் தன்மை தோன்ற அந்தாதித்துப் புகல்வர் 
- பிரபந்த தீபம்  - 84

வெண்பா அல்லது கலித்துறை யாப்பில், பத்துப் பாடல்கள் அந்தாதித் தொடையில் அமையுமாறு பிரம்மோதய மெய்வழிச் சாலை ஆண்டவர்களின் திருப்புகழ்பதிற்றந்தாதியாகப் பாடப்பெற்றுள்ளது.

அருட் பதிற்றந்தாதி

காப்பு

நேரிசை வெண்பா அந்தாதித் தொடை

பதியாகி நின்று பசுவான எங்கள்
நிதியான மெய்வழித் தேவே! - இதமாய்ப்
பதிற்றந் தாதி யெனும்பனுவல் பாட
பதியுங்கள் பாதம் துணை

நூல்

நேரிசை வெண்பா

துணையொன்றே ஆதி இறையே! திருவே!
இணைநிகரில் எங்கோவே! எம்மை - அணைத்தாண்டு
சாவா வரமருளும் சாயுச்யர் பொன்னரங்கத்
தேவாநும் தாளே கதி. ⁠(1)

கதிதந்து ஆளும்மெய்க் காருண்யா! வான்மெய்
மதியே! மலர்த்தாளே தஞ்சம் - விதிமாற்றி
என்றும் இறவா வரமருள்செய் ஏந்தலே!
நன்றே தொழுதேன் நயந்து. ⁠(2)

நயனமணி நாயகரே! நாதா சிவமும்
அயன்மாலும் ஒன்றாய்த் திரண்டு - தயவான
மெய்வழிதந் தெங்களுக்கு உய்வழியைக் காட்டியருள்
தெய்வம் உயிர்க்காம் நிதி. ⁠(3)

நிதிவேண்டும் நீதியரே! நித்தியர்கள் போற்றும்
மதிவேண்டும் மாதவர் நிலைகாண் - கதிவேண்டும்
காருண்யா! கற்பகமே! நற்பதமே! எம்மவர்க்கு
நீரொன்றே என்றும் நிலை. ⁠(4)

நிலைப்பிக்கும் நின்திருவாய்ச் சொன்மலர்கள் வாசம்
தலைப்பெய்து சற்சனராய் உய்க்கும் - கலைமதியே!
நீடாழி சூழ்புவியில் கோடா யிதம்கைக்கொள்
வாடா மணமலரே! வாழி! ⁠(5)

வாழியெங்கோன் வான்புகழே வையகத்தும் வானகத்தும்
ஆழியான் மெய்வழியெம் ஆண்டவரே - பூழியரே!
சூழும் எம்படர்தீர் தோன்றலர்நும் பொற்றாளில்
வாழும் எளியேன் உயிர். ⁠(6)

உயிர்ப்பயிர்செய் ஓர்உழவர் உத்தமரே! பேதை
அயர்வறுத்து அல்லல் வினைகள் - துயர்தீர
ஓவா தருளமுதம் பொங்கிப் பொலிந்திலகும்
மூவா முதலே! சரண். ⁠(7)

சரண்செய்தோர் சாயுச்யர் சற்சனர்கள் அன்னோர்
மரணம் தனில்வீழ்வ தில்லை - அரனடியாழ்ந்
தின்பமே என்னாளும் எம்பெருமான் மெய்வழியே
துன்பமே இல்லா நெறி. ⁠(8)
நெறிநின்றார் நித்தியர்காண் நீடுலகில் மெய்யாம்
அறிவறிந்த ஆன்றோர்கள் ஆவர் - பொறிவாயில்
ஐந்தவித்த ஆண்டவர்கள் சந்ததியாய் என்றென்றும்
உய்ந்திருப்பர் என்றே உணர். ⁠(9)

உணர்வால் உணரப் பெறும்பெருமான் மேனி
மணம்கமழும் செண்பகமே மாண்பார் - குணம்கமழும்
கோவே! குலதெய்வ தேவே! குருபரரே
ஜீவாவிக் குற்ற துணை. ⁠(10)

அருட் பதிற்றந்தாதி இனிது நிறைவு பெற்றது.

குரு வாழ்க! குருவே துணை!

எல்லாம் ஆண்டவர்கள் தயவு!