தலைமகளின் புகழ்தனைப் பலபட விதந்தோதும் பொருண்மையுடையது புகழ்ச்சிமாலை. 
அகவலடி கலி யடியு மயங்கிய
வஞ்சியின ரிவையர் மாண்பை ரைப்பது
புகழ்ச்சி மாலையின் பொருளாகும்மே
- முத்துவீரியம் 1057

மயக்க அடிபெறும் வஞ்சிப்பாவால்
வியத்தகு நல்லார் விழுச்சீர் உரைத்தல்
புகழ்ச்சி மாலை ... யாம் எனநவில்வர் 
- இலக்கண விளக்கம் 866

சிலதகவ லடியுடன் கலியடி மயங்கிவஞ்
சிப் பாவினான் மாதர்கள்
சீர்மையைக் கூறல்பு கழ்ச்சியின் மாலையாம்
- பிரபந்ததீபிகை  - 12

புகழ்ச்சி மாலையே பூவையர்சிறப்பை
அகவலடியும் கலியடியும் மயங்கிய
வஞ்சிப்பா வால் வழுத்துதல் முறையே 
- பிரபந்ததீபம்  - 31

சர்வ அண்டாண்ட கோடிகளையும் ஈன்று புறந்தந்து, காத்து, அருளி, மறைத்து, அழித்தல் என்னும் ஐந்தொழில் இயற்றும் அன்னையாகிய பிரம்மப் பிரகாச மெய்வழிச் சாலை ஆண்டவர்களே அனைத்திற்கும் தலைவி. அவ்வன்னையின் அருட்பெரும் திருப்புகழைப் பராவுவது இந்நூல்.

மெய்ப்புகழ்ச்சி மாலை

காப்பு

கலிவிருத்தம்

என்னை யோர்பொரு ளாகவும் ஏன்றவள்
அன்னை ஆதி பராபரை வான்புகழ்
தன்னைப் பாடிப் பராவிட வேண்டியே
மன்னு பொன்னடி வாழ்த்துதும் காப்பிதே!

நூல்

குறளடி வஞ்சிப்பா
(அகவற்றூங்கல் ஓசையான் ஒன்றா வஞ்சித்தளையானியன்றது)

சீர்திகழ்எழில் செம்மலரடி
பார்புகழ்நிறை பார்பதியிவள்
ஆர்சிறப்பினள் அங்கருவினில்
நீர்மைமிக்குற நல்லுயிரெலாம்
பேர்பெருந்தய வாலிங்கீன்றனள்
நேரியல்பினள் ஆக்கல்காத்தலும்
பாரதம்புரி பேர்வலிமையள்
கார்த்திடுமழ கார்கரத்தினள்
கீர்த்திமிக்குறு கண்மணியிவள்
பூரணம்மெனத் தான்பொலிந்தனள்
இன்னவள்
பதின்வ யதினள் பாங்கினள்
இதம்சி றந்துமே எம்முயிரானவள் ⁠(1)

ஊரலாமலைச் சாரலிலொரு
நேர்நிகரிலாச் சோலைதன்னிலே
சாலையென்றொரு ஊரியற்றினள்
மேலைமெய்ம்மருந் தாலுயிர்க்கெலாம்
சீலமிக்குற ஜீவபண்டிதம்
செய்துசற்சன ராக்கினள்மனு
உய்திபெற்றுயர் ஓங்கமரரென்
றாக்கியேயருள் தேக்கிமெய்வழிக்
காக்கியுன்னத பாக்கியம்தரு
உத்தமி
மார்க்கக்கா ரியென்னு மாண்பினள்
தீர்க்கு மேபவ வெவ்வினை யாவுமே ⁠(2)

தாயெனஅமு தம்தருபவள்
நேயமிக்கவள் நாடுபேர்களைத்
தூயதேவராய்ச் சீரொடாக்குவள்
ஆயனந்தர்தம் ஆர்குலம்மது
ஓரிறையவள் ஓர்குலமெனும்
பூரணியிவள் காரணியெனத்
தாரணிவரும் சத்யசீலியாம்
ஆரணமிவள் ஆகமம்மிவள்
செங்கரத்தினள் தீமைகண்ணுறில்
பொங்கியேயெழு சங்கரியிவள்
துங்கஎழில்
மங்காத் தவம்புரி மாதவி
எங்களை அருகணைத் தின்னருள் புரிபவள் ⁠(3)

அருணயந்தவள் ஆதிபராபரை
பெருந்தயவுடை பேரரசியிவள்
கருணைவாரிதி காளியுமிவள்
திருவுடைபெருந் தேவியுமிவள்
விருந்தமுதருள் வள்ளலுமிவள்
மருந்துமானவள் வல்லெமன்தனைச்
செருக்களத்தினில் செற்றவளிவள்
வருந்துஜீவனை வாழவைப்பவள்
அருந்துணையுயிர்க் கானவளிவள்
குருதயாநிதி கொற்றவையிவள்
பரிந்து
பணிபவர் பிணிதவிர் பண்பினள்
அணியெனத் திகழும் அன்னையின்னவள் ⁠(4)

ஆத்தாளிவள் அன்புளோர்தமை
காத்தாளிவள் கனியனந்தருள்
பூத்தாளிவள் வெம்பவவினை
தீர்த்தாளிவள் தேனார்மொழி
அருள்வாரிதி அழியாநிதி
இருளிரிந்திட ஒளிவிரிந்திட
கருணையங்கடல் கைப்பொருளிவள்
தருமதீபிகை தங்கமேரிவள்
பொருந்துமன்பரின் பெரியநற்றுணை
பெருந்தவத்திரு பேர்தயாநிதி
அரும்புணை
பிறவியின் கடல்கடந் திடஅருள்
இறைவியின் பதமலர் என்றுநின் றிலங்குமே ⁠(5)

சேமமிங்குறச் செய்தயாநிதி
காமவல்லியும் கன்னியும்மிவள்
கவுரியானவள் குண்டலியிவள்
சவுரியந்தரும் தருமநாயகி
சத்தினியிவள் தங்கநாச்சியாம்
பத்தினியிவள் பார்பதியிவள்
உத்தமியிவள் ஓங்காரியிவள்
சித்தமார்சிவ காமியின்னவள்
தாயகம்மெனத் தாங்கிநிற்பவள்
தூயகத்தினில் தங்கிவாழ்பவள்
ஆய்மதிச்
சிந்தையுள் என்றும் செழித்திடும்
எந்தாய் தாள்மலர் ஏற்றி இறைஞ்சுதும் ⁠(6)

ஆதிசத்தியும் ஆங்கலைவலாள்
நீதியோர்திரு வாகநின்றவள்
ஓதுவோருளத் தோங்குமுத்தமி
சீதனமிவள் தேவிவாலையாம்
அம்மணியிவள் ஆதிநாயகி
எம்மையாளுடை தாய்மணியிவள்
சொல்லரும்சதுர் வேதமாயினள்
எல்லையில்கரு ணைவடிவினள்
சிம்மவாகினி தீமைமாள்வுற
செம்மலர்திருத் தாளருள்தரு
அம்மை
வெம்பி றவிப்பிணி வீறிட
தம்ப தம்தந்தாள் தாய்மணி நற்றுணை ⁠(7)

நிர்க்குணத்தினள் நீள்தவப்பெரும்
பொற்குணத்தினள் போற்றுமன்பரின்
சற்குணத்தினில் சார்ந்துறைபவள்
வெற்றிகைப்பெரு வேற்கரத்தினள்
நற்றிருத்துறை நண்ணுவோர்பணி
கற்றவர்தொழந் தங்கும்பூந்துறை
மற்று(ப்)பற்றிவள் மாமணிச்சரம்
முற்றும்கற்றவள் மாகலைமகள்
தெற்றெனத்தெளி தேவிவாலையாம்
அன்னையே
பொன்னரங் கம்மெனும் மன்றினில்
நன்னலம் நல்கிடும் என்னுயிர் இன்பமே! ⁠(8)

வேதநாயகி வேணியாமிவள்
சோதிநாயகி தூமணியிவள்
மாதவத்திரு மார்க்கமாதிவள்
பூதலத்திடை போதரும்இறை
நீதியோர்திரு வானநேமியள்
ஆதித்தாயிவள் அன்பெனும்திரு
ஓதுவோருணர் உற்றமெய்ப்பொருள்
வேதனையெமன் வீய்ந்திடஅருள்
மூதுரைதரும் வாணியின்னவள்
போதமே
வேதமாம் நாதமாம் நீதமாம்
பாத மூலமே பற்றி உய்குவாம் ⁠(9)

கலைவாணியாம் கமழ்செண்பக
மலர்வாசனை மென்மேனியள்
நலமேநிறை நாமமாமணி
குலதேவியிவள் கோதிலா அணி
உலகுய்வுற உற்றாளிவள்
கலகம்செயும் எமன்வாதனை
விலகும்வரம் மிக்கேயருள்
அலகில்திரு விளையாட்டயர்
தலமெய்வழி சார்ந்தோர்உயும்
குலம்யாவுமே கோடேறிடும்
கோதிலார்
நீதமாய்க் காதல்கொண் டன்புறில்
ஆதியேதுணை யாகவிண் ணேறுவர் ⁠(10)

மெய்ப்புகழ்ச்சி மாலை இனிது நிறைவு பெற்றது.

குரு வாழ்க! குருவே துணை!

எல்லாம் ஆண்டவர்கள் தயவு!