அட்டகம் என்பது எட்டு பாடல்களால் ஆன நூல் எனப் பொருள் பெறும். ஆதி சங்கரர் குரு அஷ்டகம் என்னும் நூல் இயற்றியருளியுள்ளார்கள். அதைப்போன்ற பனுவல் இஃதாமென்க.

திரு அட்டகம்

காப்பு

நட்டமே இல்லா வணிகம் நவின்றார்கள் 
பட்டாங்கம் ஏந்தும் பரமேசர் - அட்டகம்தான்
பாடப் பணித்தார்கள் நாட அகம்தந்தார் 
கூடவழி தந்தார்தாள் காப்பு

நூல்

ஆதிதேவன்

பதினான்கு சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரியச் சந்த விருத்தம்

ஆதி தேவனொரு நீதி மேனிகொடு
அகில மீதுஅவ தாரமே
ஆண்ட வர்தய வாலே இங்ஙண்
அகன்ற தேபவப் பாரமே
வேத மாமறைகள் மெய்வ ழிதனில்
விளங்க லானது சாரமே
வெற்றி மேடுறவும் ஞான மாலிதவ
வாய்மை யால்விளையு வீரமே
சாதி சாதிகளுள் பேத நீங்கியது
சமர சம்நிலவு நேரமே
தாம்பெ ரிதெனும் மாயை மாய்ந்தது
சாய்ந் தமிழ்ந்தது கோரமே
நாத நாதரருள் பெருக மாய்கையிருள்
நடுங்கி யோடியது தூரமே
நங்கள் நாயகரின் நற்பதம் தனிலே
நாங்கள் சூட்டுமலர் ஆரமே
⁠(1)

திருக்கோலம்

சீரி லங்குசிர பூஷண அணியில்
செம்மை யோங்கிடு கிள்நாமமே
திகழவே இறைவர் மகிழவே உலவு
சேகரர் புகல்க சேமமே
பேரி லங்குபெரு மானெம் மாருயிரர்
பெரியர் வானரசுக் குரியவர்
பொன்ன ரங்கமரர் விண்ண ரங்கரசர்
போற்று மூவரினும் அரியவர்
பாரி லங்குதவ பன்ன சாலைதிகழ்
பரமர் மெய்வழியெம் தெய்வமே
பாத பங்கயம தேபணிந் துஎம
படர்கடந் தினிது உய்வமே
நேரி லாதபெரு நித்யர் சத்யநெறி
நீள்பு விக்க ணிலைக்குமே
நீதி மாதவரெம் ஆதி நாதர்பதம்
நாடி வம்மினென் றழைக்குமே
⁠(2)

சாலை ஆண்டவர்

சாலை யென்றதிரு மேனி வந்துஅவ
தாரம் செய்தநற் காலமே
சர்வ ஜீவர்களும் உய்க திபெறவே
தந்த மெய்வழியின் சீலமே
கோலம் கொண்டமெய்ச் சாலை ஆண்டவர்
கோதில் மாதவரின் வேதமே
கோடி மாமறைகள் தம்மின் சாரமெனக்
கனிந்தி ருக்குமெய்ப் போதமே
ஆல முண்டவர்பா லாழி யில்துயில்வர்
அங்கணுந் திக்கமல முற்றவர்
அனைவ ரோருருவ மான எம்மிறைவர்
அருளை மாந்து மிகுநற்றவர்
சீல மிங்குநிறை உத்தி யோங்குதிரு
சோலை யில்ஒளிரு நீதமே
சேத மின்றிநமைக் காத்த ருள்புரியும்
தெய்வ பொற்கமல பாதமே
⁠(3)

ஆயுள்

ஆயுள் நூறுகொடு வாழினும் இறுதி
அந்தகன் வருக முடிவுறும்
அந்த நீர்மையினை அறிகி லாதவர்கள்
அல்ல லுற்றிழியும் மாள்வுறும்
சேயின் ஆண்டுபனி ரெண்டொ டேமுதுமை
செப்பில் மூன்றுபனி ரெண்டதாம்
சிந்தை ஓய்ந்து உறக்கமே கொளுமே
செப்பு மேஇருபத் தாறெனும்
ஆயின் இருபத் தாறிலே மனையின்
அறமும் கல்வியும் இன்பமும்
ஆயுள் மீதமு மில்லையே இறைவர்
அடியில் சார்வுறுத லெங்ஙனம்?
தாயின் மிக்கவர் தயானிதி அரனின்
தாளில் சார்பவர்கள் உய்குவார்
தந்தை தாய்குருவும் தெய்வமாய் வருகும்
தேவரால் உயிர்மெய் எய்துவார்
⁠(4)

மறுபிறப்பு

மானு டப்பிறவி வாய்ப்பதே அரிது
வந்த போதுநரன் என்பராம்
மாத வர்திருமுன் நின்று மனுவினமு
மாகி அன்னவரின் தயவினால்
வான வர்திரு மணிநற் சூலினால்
மறுபி றப்புறவு மாகியே
மாறும் தேவனென ஏறும் வானகமே
வாழ்வில் லட்சியமே ஆகுமே
ஞான மாலிதிரு வுருவ மேற்றுபுவி
நண்ணு காலையிது சாத்தியம்
நல்வ சந்தமிது நன்கி சைந்தவர்கள்
நற்கதிக்கு மிக பாத்தியம்
கான கத்திலொரு வான கம்வருகக்
கண்ட பேர்களுயர் அண்டர்கள்
கனியு குக்குஉயர் கற்பகத் தருவைக்
கண்டு அண்டில்நலம் தண்டுமே!
⁠(5)

கடவுள் உண்டு

உண்டு என்றும்இறை இல்லை யென்றுசிலர்
உணர்கி லாதவர்கள் உளறுவார்
உள்ளில் நின்றுஉயிர் இயங்க லாலிதனை
உரைக டவுளென ஓர்கிலார்
கண்டு விண்டமெய்ஞ் ஞானக் காட்சியினர்
கழறு மெய்யுரைகள் கேட்டிலார்
கண்ணி ருந்துமே குருட ராயிந்தக்
காசி னியுறையு மீட்பிலார்
அண்டர் கோனுமிது காலை மெய்வழி
ஆண்ட வர் எனத் தென்றிசை
அமுது பொங்குதமிழ் நிலமி சைஅருள
அதையு மோர்கிலார் பேதையர்
கண்டு கொண்டிடவே வம்மி னென்றுஅறை
கூவினார் எமது தேவனார்
காணி லாதவரைக் கேளி ராதவரைக்
கூற்றுவன் எளிதில் மேவுவார்
⁠(6)

மரணமிலாப் பெருவாழ்வு

மரண மேதவிரு வாழ்வு பேரின்பம்
வாய்க்கும் சித்தியொன் றுள்ளதே
மெய்வ ழியடியார் கள்பெற் றதனில்
வாழ்வர் காணின்பத் தாழ்வர்காண்
கரண மோயுமுனர் கடவுள் மாணடியைக்
கண்டு கைதொழு தேத்தினால்
காத லர்இறைவர் கைத ரும்வரமே
கசிந்து ருகிடில் காணுறும்
அரணு மாலயன் உருவ மாகிய
ஆண்ட வர்அருளு மெய்வழி
அதனைப்பற்றுவர் அகிலக் கொற்றவர்
ஆனந் தம்அவர்க் கென்றுமே
குரும கான்மியர் மெய்வழியருள
கோதில் சாலையின் ஆண்டவர்
கழல்ம லர்பணிந் தேத்தில் நித்திய
கதிபெற் றுய்யும னந்தரே!
⁠(7)

ஒன்றேகுலம் ஒருவனே தேவன

சந்த விருத்தம்

மதமொன்று சாதி குலமொன்று என்று
வழியொன்று நாட்டு பெருமான்
மரணத்தை வென்று வையத்தி லின்று
வாழ்வாங்கு வாழ அருள்மான்
இதமுண்டு கோடா யிதம் கொண்டு வானோர்
இனமுண்டு செய்த குருகாண்
இனமோங் கனந்தர் வனமோங்கு சாலை
தனிலோங்கு ஆறு மருள்காண்
சதமென்று இந்தச் சகவாழ்வை எண்ணி
சாதிக்கில் ஏகு நரரை
சரியென்று ஏற்று கிரியொன்று ஆற்றி
சாகாத வாழ்வு அருளுவார்
பதம்தந்து ஏமன் படர்வென்று தேவ
பதம்தந்த தாள்கள் போற்றி
பரமார்த்த ரூபர் குருமார்க்க வள்ளல்
பதம்போற்றி! போற்றி! போற்றி!
⁠(8)

திரு அட்டகம் இனிது நிறைவு பெற்றது.

குரு வாழ்க! குருவே துணை!

எல்லாம் ஆண்டவர்கள் தயவு!